هلالی جغتاییبخش ۲ - مصایب مصنف و مناجات
ای دوای درون خستهدلان
مرهم سینهٔ شکسته دلان
مرهمی لطف کن، که خستهدلم
مرحمت کن که [بس] شکستهدلم
گرچه من سر به سر گنه کردم
نامهٔ خویش را سیه کردم
تو درین نامهٔ سیاه مبین
کرم خویش بین گناه مبین
من خود از کردههای خود خجلم
تو مکن روز حشر منفعلم
با وجود گناهکاریها
از تو دارم امیدواریها
زانکه بر توست اعتماد همه
ای مراد من و مراد همه
تو کریمی و بینوای توام
پادشاهی و من گدای توام
نی گدایی که این و آن خواهم
کام دل، آرزوی جان خواهم
بلکه باشد گداییام دردی
اشک سرخی و چهرهٔ زردی
تا به راهت ز اهل درد شوم
برنخیزم اگرچه گرد شوم
چون به خاک اوفتم به صد خواری
تو ز خاکم به لطف برداری
گرچه در خورد آتشم چون شرر
نظری گر به من رسد چه ضرر؟
من نگویم که لطف و احسان کن
بندهام هرچه شایدت آن کن
عاقبت بگسلد چو بند از بند
بند بند مرا به خود پیوند
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: علی پیسپار
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
حاشیه ها
1390/01/25 17:03
احیائی
بیت 13 - گرچه در خورد اتشم چو شرر
1395/03/08 19:06
صالح
لطفا تصحیح بفرمایید
بیت دوم: مرحمت کن که"بس" شکسته دلم
بیت دوازدهم: چون به خاک اوفتم"به" صد خواری
1396/12/16 14:03
مهرنوش
(مناجات محمد محمد معتمدی با نام مرهم )
1397/04/06 12:07
علیرضا
با سلام این مناجات خوانده این شعر نفیس توسط استاد محمد معتمدی خوانده شده و همینک در سایت بیپ تونز به آدرس زیر با نام مرهم موجود است:
پیوند به وبگاه بیرونی
1399/07/16 12:10
امین
خوانشی از این کار توسط محمد معتمدی و تدوینی با موسیقی پیانو از lingus:
پیوند به وبگاه بیرونی