هوش مصنوعی: وقتی که خورشید دوباره از آسمان طلوع کرد، پادشاه از خواب آرام خود بیدار شد و سرش را بلند کرد.

هوش مصنوعی: دل پر از محبت و لب‌ها پر از خنده، اما از برخوردهای تند گذشته شرمگین و ناراحت است.

هوش مصنوعی: در حضور درویش، مانند گلی شکفته شد و با خنده‌اش خوشحال شد، اما مانند غنچه، در عین حال آرام و محتاط صحبت کرد.

هوش مصنوعی: پس از این بهتر است که ما در کنار هم باشیم، چه ثروتمند باشیم و چه فقیر.

هوش مصنوعی: این جمله بیانگر این است که اهمیت و اعتبار یک فرد، حتی اگر شاه باشد، به وجود دیگران، خصوصاً افراد معمولی و فقیر، وابسته است. بدون وجود آن‌ها، نام و مقام افراد برجسته کمتر به چشم می‌آید.

هوش مصنوعی: این شعر می‌گوید که وقتی کسی به ولی یا پادشاه نزدیک می‌شود، از او نام و نشانی می‌گیرد و حتی دربارهای او نیز بدون حضور گدایان یا بی‌چیزان ممکن است نامش فراموش شود. اما نام شاهان واقعی و بزرگ به راحتی فراموش نمی‌شود، حتی اگر از آن‌ها دور باشیم. اصلیت، اعتبار و مقام افراد تاثیرگذار و مهم را نمی‌توان به سادگی نادیده گرفت.

هوش مصنوعی: عزت و افتخار بزرگان و پیامبران به سادگی و زندگی درویشان و اهل صفا بستگی دارد.

هوش مصنوعی: همه پادشاهان نیازمند و وابسته به دعا و نیایش درویشان هستند و در واقع در سایه این دعاها به موفقیت و قدرت می‌رسند.

هوش مصنوعی: وقتی که شاه به درویش بیشتر لطف کرد، تمایل درویش به شاه بیش از پیش افزایش یافت.

هوش مصنوعی: مدتی گذشت و حال درویش از این و آن گذشت.