هوش مصنوعی: صبح که نسیم ملایم و روشنایی دل‌انگیز برمی‌خیزد، تاریکی شب به آرامی از چهرهٔ روز کنار می‌رود.

هوش مصنوعی: وقتی که زمان از آب چشمهٔ مهر شسته می‌شود، شب تاریکی از کارگاه آسمان به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: آتش مهر در آسمان بلند به دانه‌های خوشبو و معطر سوختگی می‌دهد.

هوش مصنوعی: خورشید از آسمان نمایان شد و قطرات باران فرو ریخت و چشمه‌ها آشکار شدند.

هوش مصنوعی: خورشید از آسمان آبی سر زد و یوسف از آب نیل بیرون آمد.

هوش مصنوعی: آتش موسوی (که به حق و حقیقت اشاره دارد) در دل تاریکی شب ظاهر شد و باعث شد که ظلمت برطرف شود و نور و روشنی پدیدار گردد.

هوش مصنوعی: پس از تاریکی، چشمه حیات بر این ایوان بلند نمایان شد.

هوش مصنوعی: ملکی که دلتنگی و زیبایی‌هایش همه را مجذوب کرده بود، ناگهان از خواب خوش برخواست.

هوش مصنوعی: او از گریبان زیبایش سر بیرون آورد و با وقار تمام، آشوب و فتنه را تحت کنترل درآورد.

هوش مصنوعی: او هم کلاهی که کمی کج بود بر سر گذاشت و هم لباسش را به خوبی و با دقت به تن کرد.

هوش مصنوعی: موهای بلند و زیبای او مانند حلقه‌ای طلا بر گوش‌هایش آویزان است و غنچه‌های نرم و لطیف بر شانه‌هایش قرار گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: با کمر باریک و ظریف خود که مانند مویی به نظر می‌آید، ناگهان قدرتی به دست می‌آورم که می‌تواند کمرهای محکم و متراکم را بشکند.

هوش مصنوعی: او همچون عمر که به درازا کشیده شده، با احترام و ناز به سمت مکتب قدم می‌گذارد.

هوش مصنوعی: چشم انسان فقیر و نیازمند به دنبال دانه‌های قیمتی و گرانبهاست که برای ورود پادشاه در راه ریخته شده‌اند.

هوش مصنوعی: ناگهان آن درخت زیبای قد بلند ظاهر شد و فتنه و آشوبی که رفته بود، دوباره به وجود آمد.

هوش مصنوعی: زمانی که آن زیبایی را دید، روحش از شوق و شیدایی متلاطم شد و دچار نارضایتی و بی‌تابی گردید.

هوش مصنوعی: دل و جان او در نگرانی و اضطراب غرق شدند، به حدی که در حال بی‌خود بودن و نابودی قرار گرفت.

هوش مصنوعی: لحظه به لحظه حال او تغییر کرد، من چگونه می‌توانم بگویم حال او چگونه شده است؟

هوش مصنوعی: وقتی شاه اضطراب و بی‌تابی او را دید، در دلش به خاطر گریه و درخواست او احساس ناراحتی و دلسوزی کرد.

هوش مصنوعی: به او نزدیک شد و پرسید حالت چطور است؟ به چه چیزی فکر می‌کنی؟ ذهنت مشغول چه چیزی است؟

هوش مصنوعی: مدتی را با گدای خود نشسته بود، سپس به جای خود برگشت و نشست.

هوش مصنوعی: یک نفر در مقابل درب خانه نشسته و آن گدا نیز در آستانه در جا گرفته است.

هوش مصنوعی: به قدری هر دو به هم تمایل نشان می‌دادند که در برابر یکدیگر قرار گرفتند و در کنار هم جا باز کردند.

هوش مصنوعی: چشم‌ها به هم دوخته شده و هر لحظه نگاهی به یکدیگر دارند.