هوش مصنوعی: بیایید، ای کسی که مانند ناسپاسان رفته‌ای، در راهی که باطل است و حق را نمی‌شناسد.

هوش مصنوعی: بگو در نهایت، کافر به چه چیز خوشحال است؟ این بی‌احترامی که می‌کنی، چه معنی دارد؟

هوش مصنوعی: اگر نعمت‌های خدا را پنهان کنیم، چه دلیلی برای شکایت وجود دارد؟ باید به جای این کار، شکرگزار باشیم.

هوش مصنوعی: اگر تو صد داستان شیرین از شکر داشته باشی، اما از فقدان شکر خود شکایت کنی.

هوش مصنوعی: اگر انسان بخواهد به خاطر شکرگزاری، به اندازه هر یک از ذرات عالم فرزندی داشته باشد، چنین چیزی امکان‌پذیر نیست.

هوش مصنوعی: زبان می‌تواند به گونه‌ای صحبت کند که مانند شعله‌ای باشد و در این حالت، شیرینی کلامش در هر زمان مایه دلچسبی است.

هوش مصنوعی: هرچقدر هم که تلاش کنی، در نهایت یک ذره هم از شکر و سپاس الهی نخواهی گفت.

هوش مصنوعی: چون تو هم زبان داری و هم گوش برای شنیدن، پس سخن را بشنو و از شکر و قدردانی خاموش نباش.

هوش مصنوعی: با شکرگزاری، دست و پا و هر چه دارم را به ثنا و ستایش می‌پردازم. پس با شکر، حرکاتم را نشان می‌دهم و به سپاس، دست و پا می‌زنم.

هوش مصنوعی: اگر چشمی داری، بر روی آن تمرکز کن و قلبت را حفظ کن، زیرا دل‌ها را می‌سپارند به تو.

هوش مصنوعی: به شکرگزاری و قدردانی از همه‌ی نعمت‌ها و زیبایی‌های زندگی بپرداز و سعی کن آنچه درونت هست، با آنچه به دیگران نشان می‌دهی هماهنگ باشد.

هوش مصنوعی: وقتی که زندگی‌ات شیرین نیست و تلخی را تجربه می‌کنی، سعی کن به چیزهای خوب و مثبت بپردازی. با این کار، تلخی‌ها به sweetness تبدیل می‌شوند و تجربه‌ات بهبود می‌یابد.

هوش مصنوعی: کسی که در دل سختی‌ها و مشکلات شکرگزاری کند، در نهایت به روزهای خوش و نیکو دست خواهد یافت.

هوش مصنوعی: اگر کسی شکر نعمت نکند، در روزهای خوب و راحتی که دارد، به زودی درد و رنج‌های زیادی را تجربه خواهد کرد.