هوش مصنوعی: شروع همه چیز را به نام او کردم، این چه نامی است که همیشه زبان من در آن خوش است؟

هوش مصنوعی: این شعر به تمجید و ستایش از خداوند می‌پردازد و بیان می‌کند که زبان از بیان عظمت و بزرگی خداوند ناتوان است. شاعر با عبارت "الله!" نشان می‌دهد که نام خداوند چقدر پرمعنا و تاثیرگذار است و انسان را به یاد عظمت او می‌اندازد.

هوش مصنوعی: با ذکر نام او، وقتی زبانش را باز کرد، گل‌لاله دهانش را پر از قطرات شبنم کرد.

هوش مصنوعی: غنچه‌ای که هنوز باز نشده و لب‌هایش بسته است، در دل خود نامی دارد و سکوتش نشان‌دهنده‌ی درونی پنهان است.

هوش مصنوعی: این چه چیزی است که کاملاً به من می‌چسبد؟ همین که همه چیز من و هویتم همین است.

هوش مصنوعی: برای درک ذات خداوند، باید به صفات او توجه کنیم. نام و ویژگی‌های او به ما کمک می‌کند تا به شناخت بهتری از ذات او برسیم.

هوش مصنوعی: زمانی که خدای قدرت اولین بار قلم را به کار برد، دو حرف "کاف" و "نون" را به طور همزمان نوشت.

هوش مصنوعی: کفایت او از نعمت‌هایش به اندازه‌ای است که می‌تواند هر گونه نیازی را برطرف کند و از کاف (کفایت) آنچه لازم است را به قاف (کمال) برساند.

هوش مصنوعی: از فرم نقطه‌ای مانند حرف نون، ماهی شگفتی نشان داده است که از مه (سحابی) تا ماهی (موجودی زنده) ریشه می‌گیرد.

هوش مصنوعی: اگر او ماه است، در برابرش باید خود را خاضع و در سجود قرار دهیم و اگر هم او ماهی است، در دریای سخاوت و generosity غرق است.

هوش مصنوعی: عجب! خالق آفرینش، که از ماه و ستاره‌ها تا دریای بیکران، بر یگانگی و یک بودن وجودش گواهی می‌دهد.

هوش مصنوعی: صدف در دهنش چه رازی دارد؟ او همواره از حقیقت یکتایی تو پر است.

هوش مصنوعی: به نی شکرین نگاه کن که به خاطر ارادتش، انگشت شهادت را به سوی آسمان بلند کرده است.

هوش مصنوعی: هر غنچه‌ای در باغ مانند دهانی است و هر برگ گل همچون زبانی است که صحبت می‌کند.

هوش مصنوعی: در صبح، دهان به شکرگزاری باز می‌شود و زبان به حرکت درمی‌آید.

هوش مصنوعی: به خاطر این مفهوم، زبان او مانند گیاهی جوانه زد و بوی گل در دهانش پراکنده شد.

هوش مصنوعی: چمن را پر از شبنم کرده‌اند و ورق‌ها چه زیبایی دارند! اما من این را نمی‌گویم، بلکه زیبایی و ارزش این ورق‌ها در گوهرهایی است که در ظرف‌ها قرار داده شده است.

هوش مصنوعی: وای! ای پادشاه بزرگ و بخشنده که خطاها را می‌پوشانی، ای دوست پاکی و وفا، تلاش کن تا همیشه در راه صداقت بمانی.

هوش مصنوعی: زیبایی و جمال معشوقان به قدری است که باید صبر را به هر کسی که تاب تحمل ندارد، آموزش دهد.

هوش مصنوعی: بهبود وضعیت زندگی افرادی که نیک نام هستند، می‌تواند تلخی‌های زندگی دیگران را شیرین کند.

هوش مصنوعی: بهار زندگی، با شادی و خوشحالی همراه است و جوانی به مانند نوروز، اوقات شاد و دلپذیر را به ارمغان می‌آورد.

هوش مصنوعی: صبح دل‌انگیز و خوشی، برای شب‌زنده‌داران است که در شب به شادی و سرور می‌پردازند، ولی در روز، دنیایشان آشفته و پریشان است.

هوش مصنوعی: بهبود دهنده وسایل سلامتی، مجموعه‌ای از نکات و نکوشش‌های مربوط به انتقاد و سرزنش را گردآوری کرده است.

هوش مصنوعی: چراغی که در مهمانی می lovers روشن است، شادی بخش می‌باشد و طعم می را در دل مستی افزون می‌کند.

هوش مصنوعی: چشم‌های جذاب و فریبنده‌ای که باید مراقب آن‌ها باشی، مانند صفی از مژگان هستند که می‌توانند بسیار خطرناک و آسیب‌زننده باشند.

هوش مصنوعی: از چشمانم مانند ابر، نعمتی به عالم می‌بارد و دل مرا که از سوز داغ چهره‌های زیبا رنجیده، تسکین می‌دهد.

هوش مصنوعی: از رحمت الهی، دل‌های زخمی آرامش می‌یابند، و از غضب و بلا جان و روح در آشفتگی به سر می‌برند.

هوش مصنوعی: شمع در جمع ما، گاهی به خاطر خشم و محبت او، گریه می‌کند و گاهی هم لبخند می‌زند.

هوش مصنوعی: علفی که به خاطر لطف او در دلش شوری ایجاد شده است، مثل قند نیست، اما با وجود این، از خوشحالی و شوق، به شدت می‌لرزد و به‌هم می‌ریزد.

هوش مصنوعی: در این باغ، جایی که شاخه‌ها به هم تنیده‌اند، هیچ‌کس نمی‌تواند نه ترسویی باشد و نه جسور.

هوش مصنوعی: به خودت مغرور نشو به خاطر خوبی‌هایی که انجام می‌دهی؛ به این فکر کن که ممکن است شیطان در کمین باشد و تو را گمراه کند.

هوش مصنوعی: نگران گناه خودت نباش و دلگیر نشو، زیرا دریاهای رحمت همیشه در حال جوشیدن و سرازیر شدن هستند.

هوش مصنوعی: خوشحالی از داشتن قهر و لطف می‌تواند به تفکر ما شکل بدهد، یعنی باید همواره ترس و امید را در زندگی خود داشته باشیم.

هوش مصنوعی: خدایا، با این که از نقص‌ها و اشتباهات خود می‌ترسیم، اما به رحمت و بخشش تو امید داریم.

هوش مصنوعی: خبر خوشی از رحمتی بی‌پایان بده که نگرانی‌هایمان به امید تبدیل شود.