هلالی جغتایی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>در پنجهٔ غیر پنجه کردن تا کی؟</p></div>
<div class="m2"><p>سیم از پولاد رنجه کردن تا کی؟</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گل را به گیاه دسته بستن تا چند؟</p></div>
<div class="m2"><p>جان را به اجل شکنجه کردن تا کی؟</p></div></div>

رباعی شمارهٔ ۳۵

در پنجه غیر پنجه کردن تا کی
سیم از پولاد رنجه کردن تا کی
گل را به گیاه دسته بستن تا چند
جان را به اجل شکنجه کردن تا کی

هوش مصنوعی: این ابیات به بیان ناامیدی و پرسش از دورانی می‌پردازند که انسان‌ها با رنج و درد دست و پنجه نرم می‌کنند. شاعر به تکرار تلاش‌های بی‌فایده و عذاب‌های روحی اشاره می‌کند و می‌پرسد که تا کی باید این وضعیت ادامه یابد. به طور کلی، ابیات به موضوعاتی چون رنج، پایان‌ناپذیری مشکلات و پرسش از زمان انجام تغییرات می‌پردازند.

رباعی شمارهٔ ۳۳

رباعی شمارهٔ ۳۴

هوش مصنوعی: در این دنیا تا کی باید سعی کنیم که خود را در دست دیگران و وابستگی به آن‌ها قرار دهیم؟ تا کی باید از چیزهای محکم و مقاوم، مانند پولاد، عذاب بکشیم و درد بکشیم؟

در پنجهٔ غیر پنجه کردن تا کی؟

سیم از پولاد رنجه کردن تا کی؟

هوش مصنوعی: تا کی باید گل را به گیاه束 کرد و جان را به دست حوادث و مرگ آزار داد؟

گل را به گیاه دسته بستن تا چند؟

جان را به اجل شکنجه کردن تا کی؟

رباعی شمارهٔ ۳۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده