هلالی جغتایی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دور از تو صبوری نتواند دل من</p></div>
<div class="m2"><p>وصل تو حیات خویش داند دل من</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>آهسته رو ای دوست که دل هم‌ره توست</p></div>
<div class="m2"><p>زنهار چنان مرو که ماند دل من</p></div></div>

فانوس خیال » تصویر 8646 - هلالی جغتایی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۹

رباعی شمارهٔ ۳۰

دور از تو صبوری نتواند دل من
وصل تو حیات خویش داند دل من
آهسته رو ای دوست که دل هم ره توست
زنهار چنان مرو که ماند دل من

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر بیان می‌کند که دل او بدون وجود معشوق نمی‌تواند صبوری کند و زندگی‌اش وابسته به وصال اوست. او از دوست می‌خواهد که به آرامی حرکت کند، زیرا دل او نیز در پی اوست و اگر او برود، دلش همچنان باقی می‌ماند.

رباعی شمارهٔ ۲۸

رباعی شمارهٔ ۲۹

هوش مصنوعی: دل من نمی‌تواند دوری از تو را تحمل کند، چرا که عشق و وصالت برای آن مانند زندگی است.

دور از تو صبوری نتواند دل من

وصل تو حیات خویش داند دل من

هوش مصنوعی: دوست عزیز، آهسته و با احتیاط قدم بردار، زیرا دل من در کنار توست. مراقب باش که به گونه‌ای حرکت نکنی که دل من را به درد بیاوری.

آهسته رو ای دوست که دل هم‌ره توست

زنهار چنان مرو که ماند دل من

رباعی شمارهٔ ۲۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده