رباعی شمارهٔ ۲
یاران کهن، که بنده بودم همه را
در بند جفای خود شنودم همه را
زنهار! از کس وفا مجویید که من
دیدم همه را و آزمودم همه را
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: علی پیسپار
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
یاران کهن، که بنده بودم همه را
در بند جفای خود شنودم همه را
هوش مصنوعی: دوستان قدیمی که من نیز یکی از آنها بودم، همه را در غم و سختیهایی که بر سرشان آمده بود، شنیدم و احساس کردم.
زنهار! از کس وفا مجویید که من
دیدم همه را و آزمودم همه را
هوش مصنوعی: مراقب باشید! از کسی انتظار وفاداری نداشته باشید، زیرا من همه را دیدهام و امتحان کردهام.
حاشیه ها
1392/10/13 01:01
داریوش وصال
بنظر میرسد که بیت اخر صحیحش این باشد:
زنهار ز کس وفا مجوئید که من
بجای (از)
1395/12/20 21:02
بیت دوم مشکل وزنی نداره،حتا مشخصه که شاعر با آوردن سکته در وزن،تاکید بیشتری برای تکیه بر کلمه ی «زنهار؛ و دادن هشدار داشته
1398/02/21 17:04
محمد ایمن
بیت دوم:دربندگی خویش ستودم همه را
1398/02/21 17:04
محمد ایمن
یاران کهن که بنده بودم همه را در بندگی خویش ستودم همه را
1399/01/09 03:04
ایرج بهرامی فر
با سلام
در مصراع سوم بایستی بدین گونه بخوانیم
زن ها رز کس وفا مجویید .....
هجای کوتاه در وازه زنهار ( مفعول)
با هجای کوتاه در واژه از کس ( مفاعیل)
ترکیب می شود و رکن اول مفعولن می شود شود
این از اختیارات شاعری هست