رباعی شمارهٔ ۱۷
یار آمد و یار دلنواز آمد باز
بهر دل خسته چارهساز آمد باز
عمرم همه رفته بود از رفتن او
صد شکر که عمر رفته باز آمد باز
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: علی پیسپار
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
یار آمد و یار دلنواز آمد باز
بهر دل خسته چارهساز آمد باز
هوش مصنوعی: دوست محبوب بازگشته و با خود آرامش و خوشی آورده است. برای دل خستهی من دوباره امید و راهحلی آورده است.
عمرم همه رفته بود از رفتن او
صد شکر که عمر رفته باز آمد باز
هوش مصنوعی: تمام عمر من صرف رفتن او شده بود، اما حالا خوشحالم که عمر گذشتۀ من دوباره به من برمیگردد.
حاشیه ها
1389/12/06 19:03
مهران
دو مصرع با آمد باز تمام می شود و یکی باز آمد
احتمالا مصرع آخر اشتباه است
صد شکر که عمر رفته آمد باز
1391/06/03 22:09
مصراع آخر بدین صورت صحیح است:
صد شکر که عمر رفته باز آمد باز