هلالی جغتایی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>هر کس که می عشق به جامش کردند</p></div>
<div class="m2"><p>از دردی درد تلخ‌کامش کردند</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گویا همه غم‌های جهان در یک جا</p></div>
<div class="m2"><p>جمع آمده بود، عشق نامش کردند</p></div></div>

رباعی شمارهٔ ۱۵

هر کس که می عشق به جامش کردند
از دردی درد تلخ کامش کردند
گویا همه غم های جهان در یک جا
جمع آمده بود عشق نامش کردند

هوش مصنوعی: این اشعار به توضیح درد و رنج ناشی از عشق می‌پردازند. شاعر بیان می‌کند که وقتی کسی به عشق دست می‌زند، از آن تعبیر به دردی تلخ می‌شود. به طور کلی، تمام غم‌ها و مشکلات جهان در عشق جمع شده‌اند و این عشق، نامی بسیار سنگین و پیچیده دارد.

رباعی شمارهٔ ۱۳

رباعی شمارهٔ ۱۴

هوش مصنوعی: هر شخصی که به عشق گرفتار می‌شود، از درد و رنجی که تجربه می‌کند، تلخی را مزه می‌کند.

هر کس که می عشق به جامش کردند

از دردی درد تلخ‌کامش کردند

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد تمام دردها و مشکلات دنیا در یک نقطه جمع شده‌اند و نام آن را عشق گذاشته‌اند.

گویا همه غم‌های جهان در یک جا

جمع آمده بود، عشق نامش کردند

رباعی شمارهٔ ۱۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها