هوش مصنوعی: دل را به امید لطف و بخشش تو سپردم، اما دیدم که در برابر این امید، چه ظلم‌ها و بی‌مهری‌هایی را تحمل کردم که هیچ‌گاه تصور نمی‌کردم.

هوش مصنوعی: من در آرزوی آنم که سرم را به خاک پای تو بگذارم و جز این هیچ خواسته‌ای ندارم.

هوش مصنوعی: تو پادشاه زیبایی و جذابیت هستی، و هیچ چیزی در برابر جذابیت و عظمت تو قرار ندارد.

هوش مصنوعی: محبت و لطف تو همیشه برای من کافی است و مشکلاتی که از جانب تو به وجود می‌آید، بسیار بیشتر از آنچه که انتظار داشتم است. با این حال، من شکرگزارم و هیچ شکایتی از خوب و بدی که از تو می‌بینم ندارم.

هوش مصنوعی: عاشق واقعی که دلش پر از غم است، به رنج و سختی‌اش غلبه کرده. دست او را بگیر، چون در دریای غم تو غرق شده است.

هوش مصنوعی: ای کاتب خوشنویس، تو با قلم مشکین خود بر چهره‌ی زیبای او نقشی زدی که مایه‌ی زیبایی او شد، و من بر تو و بر قلمت درود می‌فرستم!

هوش مصنوعی: دفتر توضیحات غم تو ناپدید شد، هلالی، در حالی که ما هر جا رفتیم و از هزار راه رد شدیم، بی‌پایانی از گفتار تو در نوشتار باقی مانده است.