هوش مصنوعی: تو از من خواستی بگویم که در چه gedachten و حالتی هستم. من تنها در خیال تو هستم و حال تو در ذهن من چیست؟

هوش مصنوعی: حالم بسیار بد است و نمی‌توانم به خوبی صحبت کنم. نپرس از وضعیت من، چون که توانایی پاسخ‌گویی ندارم. سوالی که داری، بی‌معناست.

هوش مصنوعی: کسی که درک و ذوق ندارد، از لذت زیبایی و احساسات عمیق تو چه خبر دارد؟ از کسی که تشنه است بپرس که آب زلال چه طعمی دارد؟

هوش مصنوعی: به او گفتم که همیشه به وصل و نزدیکی‌ات فکر می‌کنم، او با خنده پاسخ داد که: این همه فکر به چیز غیرممکن برای چیست؟

هوش مصنوعی: آه! چه شرم‌آور است که عمرم در شب درد و جدایی سپری شد و هنوز نمی‌دانم روز وصال و دیدار چگونه است؟

هوش مصنوعی: وقتی که نمی‌توانم پیچیدگی‌های عشق را با صحبت حل کنم، در تعجبم که فایده بحث‌های بیهوده چیست؟

هوش مصنوعی: ای دل، مدام بخوان که هلالی (نمودار ماه) که تیغ زنی را در دست دارد، بیچاره چه کار کرده است؟ این چه عاملی است که باعث این همه ناراحتی و اندوه شده است؟