هوش مصنوعی: دل‌های مردم به خاطر زیبایی‌های دنیا شاد است، اما من در درونم غمی دارم که به نوعی برایم خوشایند است.

هوش مصنوعی: وقتی که از زندگی ناامیدم و حال خوشی ندارم، حتی سگ هم از من بهتر است، چون او به این استخوانی که دارد راضی است.

هوش مصنوعی: چشم مردم بیگانه به جای دیدن محبوبم خوشایند نیست؛ چون محبوب من همانند پری است و از چشم دیگران پنهان مانده.

هوش مصنوعی: از درد و رنج خود فریاد زدم، اما کسی به من کمک نکرد. به نظر می‌رسد او از دیدن درد من دلش شاد است.

هوش مصنوعی: در اینجا به طور غیرمستقیم بیان می‌شود که خیال و محبت دوست همچون پادشاهی بر دل و زندگی انسان است، و این احساس، باعث خوشبختی و طول عمر در زندگی فرد می‌شود. به نوعی، وجود این محبت و خیال به کشور روان انسان، زیبایی و شادابی می‌بخشد و آن را جاودانه می‌کند.

هوش مصنوعی: ای نصیحت‌گر، به دل ویران ما رسیدگی نکن و بگذار آن را ویران‌تر کنی، زیرا این خراب بودن حال و هوای خاص خودش را دارد و خوشایند است.

هوش مصنوعی: سر خود را بر درگاه محبوب گذاشت و با دلخواست به آنجا ناز می‌کند. در واقع، بودن در آن مکان با محبوب بسیار دلنشین و خوشایند است.