هوش مصنوعی: می‌گویم که به قلب خراب من وارد شو، سینه‌ام را بشکاف و به درون جانم بیا.

هوش مصنوعی: هر شب من در گوشه‌ای به خاطر دوری تو افتاده‌ام، و در آخر شب، به گوشه‌ای از دل تنگی من بیا.

هوش مصنوعی: تو هزاران بار به مجلس شادی رقبایم رفته‌ای، ولی هرگز یک بار هم به کلبه غم‌هایم نیامدی.

هوش مصنوعی: گفتم: چرا به جمع ما نیامدی که هر دو چشم من به تو روشن است؟ بفرمایی و به خواست من وارد شو.

هوش مصنوعی: من در گوشه‌ای از غم و اندوه نشسته‌ام و در حالی که اشک می‌ریزم، ای باغی که نو شکوفه زده‌ای و لبخند می‌زنی، به نزد من بیا.

هوش مصنوعی: اگر روزی به محبت و لطف از طرف تو به سوی من نیایی، شب هنگام در خواب بی‌قراری من حضور پیدا کن.

هوش مصنوعی: نشسته‌ام به انتظار، مانند هلالی که منتظر ماه است. ای ماه، بیا و در نگاه حیرت‌زده‌ام ظاهر شو.