هوش مصنوعی: بیا، تا جانم را در عشق تو نثار کنم. بر سرم پا بگذار تا من سرم را بر خاک پای تو بگذارم.

هوش مصنوعی: به هیچ وجه! من در مورد دادن جان خود تقصیری ندارم، نه فقط یک جان، بلکه اگر صد جان هم داشتم، همه آنها را فدای تو می‌کردم.

هوش مصنوعی: تو مرا دچار سختی‌ها کردی و در بند مشکلات انداختی، اما ای خدا، هیچ‌کس هرگز به درد و بلای تو دچار نشود!

هوش مصنوعی: تو ای دل نازک، مراقب باش که نرسی به جفا و آزار، زیرا ممکن است که آسیب عمیقی به تو برسد و غم سنگینی در دلت باقی بماند.

هوش مصنوعی: از آن لب شیرین خود کسی را ناامید نکن، و اگر می‌خواهی به من جان ببخشی، بگذار بدان که من تمام عمرم را برای تو فدای کرده‌ام.

هوش مصنوعی: از محبت و وفای من هرگز قدردانی نکن، زیرا این خوبی‌ها هیچ‌گاه شایسته‌ی ظلم و بی‌وفایی تو نیستند.

هوش مصنوعی: هلالی به دست شمشیری که از روی بی‌توجهی او را زد، کشته شد و او بی‌گناه می‌داند که دلیل این کشته شدن گناه خود او نیست، ولی تو و خدایت از این موضوع آگاه هستید.