هوش مصنوعی: ای دل، به سراغ او نرو، از خودبی‌خودی صدا راه نینداز و ما را بیشتر از این در عشق رسوا نکن.

هوش مصنوعی: ای اشک سرخ و گرم، بر چهره‌ام نیا؛ آبی که در دل پنهان کرده‌ام را بر روی من نرو، نشان نده.

هوش مصنوعی: تا کی می‌خواهی ناز و ادا کنی؟ دل من دیگر طاقت ندارد، ای عاشق بیچاره! از این بیشتر به خودفروشی و بی‌اعتنایی ادامه نده.

هوش مصنوعی: من همیشه در کنار تو هستم، اما تو به دیگران زل می‌زنی و محبت نشان می‌دهی. این کار را نکن، اگر هم این کار را می‌کنی، حداقل در برابر چشمان من این کار را انجام نده.

هوش مصنوعی: چقدر می‌خواهی مانند غنچه هر لحظه به دیگران لبخند بزنی؟ مثل یک شاخه گل باش و از حیا، سر خود را در حضور دیگران بلند نکن.

هوش مصنوعی: با ابروی زیبا و دلنشینت، خواب و خیال مرا از بین نبر. در این حالتی که جای تو به هلال است، عقل و درک من را دیوانه نکن.