هوش مصنوعی: می‌خواهم جانم را فدای دیدار محبوب کنم، حتی اگر این دیدار باعث حیرت و مرگم شود.

هوش مصنوعی: دو جهان تنها برای یک تار موی تو ارزش کمی دارد. دل و جان من چه چیزی هستند که نتوانم برای تو فدا کنم؟

هوش مصنوعی: نوشیدن حتی یک جرعه از آن لب، اجر و پاداش بزرگی دارد که مانند آبی است که به تشنه از سرچشمه حیات داده می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر بر روی چهره‌ی زیبای تو خالی وجود دارد، علتش این است که نمی‌توان یک ملک بزرگ و با ارزش مانند سلیمان را به یک موری داد.

هوش مصنوعی: تا کی باید داستان خود را به خیال تو بگویم؟ این همه دردسر برای مهمان‌داری خوشایند نیست.

هوش مصنوعی: بدون تو، اگر روزی اجل به سراغم بیاید، می‌توانم از شوق فاصله‌ای که به دوری تو است، جام عشق خود را به تو تقدیم کنم.

هوش مصنوعی: اگر چنین اشکی شبیه موجی بی‌پایان بریزد، هر لحظه ممکن است خانه‌مان را در طوفانی غرق کنیم.