هوش مصنوعی: به دنبال آن محبوب زیبا می‌روم. دل من به سمت او رفته و من هم از پی دل خود حرکت می‌کنم.

هوش مصنوعی: به سراغ قصاب می‌روم و می‌گویم: خونم را بریز، زیرا خودم باعث مرگ خودم شده‌ام و به سوی قاتل می‌روم.

هوش مصنوعی: اگر شمشیر را بر سرم بگذارند، از کنار محبوبم دور نمی‌شوم، اما چند قدمی مانند پرنده‌ای نیمه‌جان و ترسیده به جلو می‌روم.

هوش مصنوعی: وقتی به سوی او می‌روم، می‌ترسم که رقیبانم دنبال من بیفتند؛ چون من در حال گریه کردن، قدم‌هایم در گل گیره‌گیر می‌شود.

هوش مصنوعی: تو که می‌گویی برو و درس عشق را یاد بگیر، من می‌روم، اما برای به دست آوردن چیزی که ارزش دارد، می‌روم.

هوش مصنوعی: در مسیر عشق، درد و مصیبت هر کدام یک توقفگاه هستند. من تصمیم به سفر گرفته‌ام و از یک توقفگاه به توقفگاه دیگر می‌روم.

هوش مصنوعی: به سوی او می‌روم و خوشحالم که خوشبختی دوباره به سراغم می‌آید و من هم در مقابل او پیش می‌روم.

هوش مصنوعی: در مسیر عشق، ای هلالی، نگران نباش؛ زیرا من این راه را بی‌خبر و بی‌توجه پیموده‌ام.