هوش مصنوعی: عید است، بیا بیرون که من از شوق تو گیج و سرگشته‌ام. قربان خودم می‌شوم تا قربان تو شوم.

هوش مصنوعی: من به خاک تو، با زیبایی خود، برانگیز رخت و جلوه بکن تا من هم برخیزم و دور میدان تو بگردم.

هوش مصنوعی: افراد آرام و خوشحال در کنار هم جمع شده‌اند، اما جمع من کسی است که به خاطر تو در دلش ناآرامی وجود دارد.

هوش مصنوعی: در این وضعیت که خبری از شادی و خوشحالی به خاطر وصال تو نیست، دشوار است که از غم و اندوه جدایی‌ات آزاد شوم.

هوش مصنوعی: من از ارائه خدمت به مهمان خیال تو ناتوانم. این خود چه اندیشه عجیبی است که من بخواهم مهمان تو شوم؟

هوش مصنوعی: تا وقتی که از خوشحالی وصالت زندگی می‌کنم، نگرانم که مبادا به خاطر غم دوری‌ات از پای درآیم.

هوش مصنوعی: بر زمین درگاه تو من چه مقام و منزلتی دارم؟ ای کاش! بتوانم همچون سگی در خدمت دربان تو باشم.

هوش مصنوعی: تو گفتی که جانم را به تو می‌دهم، من هم هلالی تا زمانی که زنده‌ام، فرمانبردار تو خواهم بود.