هوش مصنوعی: می‌توانم بگویم که به اندازه‌ای که به تو وابسته‌ام، هیچ محدودیتی برای بیان این وابستگی وجود ندارد. اگر کسی دیگر هم به تو وابسته باشد، من به عنوان بنده تو، مانند سگ سر کوی تو خواهم بود.

هوش مصنوعی: چشم زیبایت همچون تیر می‌زند و ابرویت مانند کمان است. من به خاطر زیبایی چشمانت قربانی ابرویت می‌شوم.

هوش مصنوعی: سال‌هاست که منتظرم یک بار تو را دشنام دهم، زیرا جان من از جان آن کسی که برای تو دعا می‌کند، جدا نشده است.

هوش مصنوعی: اگرچه ای کسی که خُلق و خوی بدی داری، طبیعت تو به کشتن عاشق است، اما از خوی خود دست برندار. من به خاطر تو کشته شده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر دل من به درخت سدره و طوبی، که نماد آرزوها و زیبایی‌هاست، نرسد، دور از دسترس نخواهد بود؛ زیرا من همیشه در آرزوی رسیدن به تو و زیبایی‌های دل‌انگیز تو هستم.

هوش مصنوعی: چرا مدام این را تکرار می‌کنی؟ از چیزی که تو را به سوی خود می‌خواند، دوری نکن. وقتی دل به تو گرایش دارد، چه نیازی به عقب‌نشینی است؟

هوش مصنوعی: تو با زحمت و تلاش، دستانت را قربانی کردی و خونت بر زمین ریخت. همیشه از این کار شرمنده و خجالت‌زده‌ام که نتوانسته‌ام قدردان تو باشم.