هوش مصنوعی: آه! چقدر دردناک است که از غم دوری عزیزم رهایی پیدا نکردم. ای کاش مرگ به سراغم بیاید تا از این زندگی رنج‌آور نجات یابم!

هوش مصنوعی: تمامی افراد در عشق به تو اسیرند، وای! چه شگفتی که تو کافری! زیرا هیچ مسلمانی از غم عشق تو آزاد نیست.

هوش مصنوعی: ما به خاطر زلف‌های تو در اسیریم و رهایی از این وضعیت برای ما سخت است. هر کسی که به چنگال تو گرفتار شده باشد، چطور می‌تواند به راحتی آزاد شود؟

هوش مصنوعی: عاشق غمگین تو بدون هیچ توضیحی بار سفرش را آماده کرد و رفت. خوشبختانه، او یک مرتبه به آزادی از درد و رنج ناشی از نبود تو رسید.

هوش مصنوعی: ای می‌فروش، جام تو بدون می، آسایش نخواهد داشت، زیرا من در دور تو از غم و درد زمانه رهایی یافته‌ام.

هوش مصنوعی: ای کاش، غم‌هایم به ساحل می‌رسید و من رها می‌شدم از این طوفان، همان‌طور که نوح از رحمت او نجات یافت.

هوش مصنوعی: مرد هلالی همیشه به زیبایی‌های محبوبش عاشق مانده و همچنان در عشق آنان به سر می‌برد. افسوس که او هیچ وقت از این عشق رهایی نیافته و همچنان در بند آن‌هاست.