هوش مصنوعی: ای زاهد، در گوشه‌ی صومعه بنشین و بنوش و مست باش، زیرا که تو به دوزخی تبدیل شده‌ای و آتش را پرستش می‌کنی.

هوش مصنوعی: ای سرو، تو همچنان که قد بلندی داری، می‌توانی با جلوه‌ات خود را زیباتر نشان دهی، حتی اگر قدت کوتاه باشد.

هوش مصنوعی: ما در غم و اندوه عمیقی به سر می‌بریم، اما تو هم اکنون کمی آرام بگیر و با جمعی که در این حال هستند، هم صحبت شو.

هوش مصنوعی: ای دل، به عالم آزادگی و رهایی توجه کن و به خاطر عشق کسی، خود را به قید و بند آن عشق بسپار.

هوش مصنوعی: زبان خود را به طعنه باز نکن، هلالی، عیب کسی به ما چه مربوط است؟ بگو که دیگری هرچه هست، باشد!