هوش مصنوعی: وای! عشق تو مرا به جنون کشاند و داستان عشق پنهانی‌ام را به آشفتگی و بی‌نظمی دچار کرد.

هوش مصنوعی: ای عزیز، وقتی که روزی از حال دل غمگین من بپرسی، آن زمان می‌توانم بگویم که در شب‌های تنهایی چه درد و رنجی را متحمل شده‌ام.

هوش مصنوعی: خردمندان شهر به خاطر عشق و حسرتی که به معشوق دارند، زجرها و دردهایی را تحمل می‌کنند که مجنون در بیابان با عشق خود کشیده است.

هوش مصنوعی: حال و هوای ما و جذابیت نگاه تو را فقط خدا می‌داند. هر کسی که یک بار طعم زیبایی و جذابیت‌های دل‌فریب را چشیده باشد، می‌فهمد که چه حالتی دارد.

هوش مصنوعی: من آن آزادم که شبیه سروی زیبا هستم، که بر روی گونه گل، نشانه‌ای جذاب گذاشته و خطی دلربا کشیده است.

هوش مصنوعی: این بیت به بیان احساساتی عمیق در مورد عشق و جدایی می‌پردازد. می‌گوید کسی که به عشق و زیبایی عادت کرده، نمی‌تواند درد و رنج جدایی را تحمل کند. عشق و وصال پر از شور و شوق است، اما جدایی و فراق دردهای زیادی به همراه دارد که برای کسی که به عشق عادت کرده، قابل تحمل نیست.

هوش مصنوعی: ای پزشک، هلالی را به صبر وادار نکن، زیرا او دیگر نمی‌تواند بیشتر از این رنج را تحمل کند.