هوش مصنوعی: ماه من در جمع رقیبان ناپسند و درخورِ حسد ظاهر می‌شود، از هیاهویی که همیشه از آن می‌ترسیدم، اکنون به حقیقت پیوسته است.

هوش مصنوعی: این چشم چیست که همیشه مرا می‌بیند و از طرفی با مژگانش بر دلم زخم‌ها و دردهای زیادی می‌زند؟

هوش مصنوعی: به آن لب‌های شیرین نگاه کن! چه لذتی دارد که می‌خندی؟ آن‌قدر شوق و سرزندگی در چهره‌ات است که حتی بر سینه‌های ریش‌دار هم حس شوری و نمکینگی می‌آید.

هوش مصنوعی: هرچقدر که به زیبایی تو با دید دیگران نگاه می‌کنم، در چشم من از تمام زیبایی‌ها بیشتر به نظر می‌رسی.

هوش مصنوعی: زخمی که بر سینه‌ام دارم، ناشی از کار خودم است. درست است که هر کس هرچه برایش پیش می‌آید، نتیجه اعمال خودش است.

هوش مصنوعی: آسمان به افراد ثروتمند و با مقام، نعمت و خوشبختی می‌دهد، در حالی که افراد بی‌چیز و ساده‌دل، تنها با سرزنش و دشواری مواجه می‌شوند.

هوش مصنوعی: در روزی که به وصال محبوب رسیده‌ای، خودت را درگیر فکر جدایی نکن، زیرا این نوع افکار از عقل و دوراندیشی به دور است.