هوش مصنوعی: غم ناشی از عشق تو بر دلم سنگینی می‌کند، اگر این احساس را با کوه‌ها در میان بگذارم، حتی سنگ‌ها هم در واکنش به آن فریاد خواهند زد.

هوش مصنوعی: زمانی که عشق را در دل بنا کردم، متوجه شدم که اگر بخواهم صبر بسازم، این ساختار بی‌اساس و ناپایدار خواهد بود.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم چه بی‌رحمی‌ست که آن پادشاه نیکوکار هر بار که از ظلم و ستم شکایت می‌کنم، بیشتر بر دل من سختی می‌دهد.

هوش مصنوعی: ای رقیب، اگر تو به فکر ما نیستی، اشکالی ندارد؛ کسی که خود دردی ندارد، چگونه می‌تواند یاد دردمندان را به خاطر بیاورد؟

هوش مصنوعی: من هم به عنوان یک نفر در خدمت بندگان هستم و به نظر می‌رسد که از هر سو صدای تبریک و خوش آمد گویی به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: کوی می‌فروشان، جایی خوشحال‌کننده است! هر کسی که به آنجا می‌رود، با دل آزرده می‌رود اما در همان لحظه شاد و خوشحال برمی‌گردد.

هوش مصنوعی: چه ارتباطی بین رقابت با آن معشوق بی‌رحم و بی‌پناه است؟ آنچه از خسرو برمی‌آید، به پای کارهای فرهاد نمی‌رسد.