هوش مصنوعی: دل من از غم و ناراحتی در کنار لب‌های تو ناله می‌کند. ای خدا، به فریادم برس و چاره‌ای برای دل بیچاره‌ام بیندیش، زیرا این وضعیت برای من طاقت‌فرسا شده است.

هوش مصنوعی: بیا ای سرو، از زیبایی‌های جوانی بهره ببر زیرا روزی فصل زیبایی به پایان می‌رسد و خزان خواهد آمد.

هوش مصنوعی: وقت آن رسیده که دیگران را رها کنم و به سوی عاشقان بیایم. اما آیا می‌توانم همچنان به راه خود ادامه دهم؟ گاهی اوقات باید به سادگی به سوی عشق و محبت گام بردارم.

هوش مصنوعی: من از تهدید به کشته شدن او به نوعی زندگی جدیدی پیدا کردم و خدا را شکر می‌کنم که احساسات و رازهای دل ما بالاخره بر زبان آمد.

هوش مصنوعی: موهای زیبای تو از بالا بر زمین افتاد و من خوشحالم که برای انسان‌های خاکی نشانه‌ای از آسمان فرستاده شد.

هوش مصنوعی: از غم و اندوه ای که در زندگی دارم، خسته و دلزده‌ام. ای ساقی، لطفاً مرا سبکبار کن و این بار سنگین درد و رنج را از دوش من بردار، چرا که بر دل‌ها بسیار سنگینی می‌کند.

هوش مصنوعی: زلف‌های لیلی مانند کمندی می‌باشند که مجنون را به سوی خود می‌کشاند. او از دنیای عدم و نا آگاهی به صحرا و دنیای واقعی آمده و تحت تأثیر عشق قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: با آرزوی اینکه جانم را مثل قمر در دستان تو بگذارم، با دل و جان آماده به درگاه آمده‌ام.