حزین لاهیجی » رباعیات » شمارهٔ ۳۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ساقی، قدحی که دور گلزار گذشت</p></div>
<div class="m2"><p>مطرب، غزلی که وقت گفتارگذشت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ای همنفس، از بهر دل زار بگو</p></div>
<div class="m2"><p>افسانهٔ آن شبی که با یارگذشت</p></div></div>

دیوان حزین لاهیجی (به ضمیمه تاریخ و سفرنامه حزین) کتابفروشی خیام - شیخ محمدعلی بن ابیطالب بن عبدالله حزین لاهیجی - تصویر ۵۲۷

شمارهٔ ۳۴

ساقی قدحی که دور گلزار گذشت
مطرب غزلی که وقت گفتارگذشت
ای همنفس از بهر دل زار بگو
افسانه آن شبی که با یارگذشت

هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به زیبایی و دلنشینی لحظات گذشته اشاره می‌کند. او به ساقی و مطرب اشاره می‌کند که وقت‌ها و شادی‌ها را به یاد می‌آورد و از همنفس خود می‌خواهد تا داستان شب‌نشینی با یار را برای دل زارشان روایت کند. این اشعار نشان‌دهندهٔ حس نوستالژیک و longing برای لحظات خوش و عاشقانه است.

شمارهٔ ۳۲

شمارهٔ ۳۳

هوش مصنوعی: ای ساقی، فنجانی به من بده که از میان باغ رد شده است، و ای نوازنده، شعری را برایم بخوان که زمان گفتنش گذشته است.

ساقی، قدحی که دور گلزار گذشت

مطرب، غزلی که وقت گفتارگذشت

هوش مصنوعی: ای دوست، برای دل غمگینم داستانی بگو از آن شبی که با معشوقه‌ام گذراندم.

ای همنفس، از بهر دل زار بگو

افسانهٔ آن شبی که با یارگذشت

شمارهٔ ۳۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده