حزین لاهیجی » رباعیات » شمارهٔ ۲۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>داغی که بکاود سر پرشور کجاست؟</p></div>
<div class="m2"><p>زخمی که گدازد دمِ ساطور کجاست؟</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گرمی به دلم نمی کشد شعله، حزین</p></div>
<div class="m2"><p>ای غیرت عشق، آتش طور کجاست؟</p></div></div>

شمارهٔ ۲۳

داغی که بکاود سر پرشور کجاست
زخمی که گدازد دم ساطور کجاست
گرمی به دلم نمی کشد شعله حزین
ای غیرت عشق آتش طور کجاست

هوش مصنوعی: این اشعار به جستجو برای یافتن عشق و آتش درونی اشاره دارند. شاعر از حالتی عاطفی و شورانگیز صحبت می‌کند و به دنبال منبعی از اشتیاق و درد است. او به گرمای عشق و احساساتی که باید در دلش وجود داشته باشد، اشاره می‌کند و از غیرت عشق و نیرویی که می‌تواند روحش را بیدار کند، سوال می‌کند.

شمارهٔ ۲۱

شمارهٔ ۲۲

هوش مصنوعی: کجاست آن غم و حسرتی که دل پرشور را بفشارد؟ و آن زخمی که سرسختی و قدرت را نرم کند، کجاست؟

داغی که بکاود سر پرشور کجاست؟

زخمی که گدازد دمِ ساطور کجاست؟

هوش مصنوعی: دل من دیگر شعله‌ای از عشق را احساس نمی‌کند. ای غیرت عشق، آن آتش و حرارت که در کوه طور بود کجاست؟

گرمی به دلم نمی کشد شعله، حزین

ای غیرت عشق، آتش طور کجاست؟

شمارهٔ ۲۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده