حزین لاهیجی » رباعیات » شمارهٔ ۲۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>از دیده به دیده، ناوک اندازی هست</p></div>
<div class="m2"><p>از سینه به سینه، قاصد رازی هست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>خوانده ام رقم دفتر دلها، این بود</p></div>
<div class="m2"><p>ما کارگهیم، کارپردازی هست</p></div></div>

شمارهٔ ۲۱

از دیده به دیده ناوک اندازی هست
از سینه به سینه قاصد رازی هست
خوانده ام رقم دفتر دلها این بود
ما کارگهیم کارپردازی هست

هوش مصنوعی: این ابیات به مفهوم ارتباطات عاطفی و رازهای دل اشاره دارند. در اینجا به "ناوک" (پیکان عشق) که از چشم به چشم منتقل می‌شود، اشاره شده و نشان می‌دهد که احساسات بین مردم به سادگی منتقل می‌شود. همچنین به وجود رازی در دل هر فرد اشاره دارد که از یک سینه به سینه دیگر منتقل می‌شود. در نهایت، شاعر اعتراف می‌کند که انسان‌ها در کارگاه عشق نقش‌های مختلفی دارند و همگی کارپردازان احساسات و روابط انسانی هستند.

شمارهٔ ۱۹

شمارهٔ ۲۰

هوش مصنوعی: از چشمی به چشم دیگر، تیر عشق فرود می‌آید و از قلبی به قلب دیگر، پیام رازآلودی رد و بدل می‌شود.

از دیده به دیده، ناوک اندازی هست

از سینه به سینه، قاصد رازی هست

هوش مصنوعی: در دفتر دل‌ها، داستان‌ها و احوالات زیادی را خوانده‌ام. ما در اینجا، در عرصه عشق و احساسات، به مانند کارپردازانی مشغول به کار هستیم.

خوانده ام رقم دفتر دلها، این بود

ما کارگهیم، کارپردازی هست

شمارهٔ ۲۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده