حزین لاهیجی » رباعیات » شمارهٔ ۱۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>از عمر عزیز رفته افزون از شصت</p></div>
<div class="m2"><p>گاهی در کار و گه به کوتاهی دست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گه سخرهٔ مستی و گهی هشیاری</p></div>
<div class="m2"><p>امروز نشسته ام نه هشیار، نه مست</p></div></div>

شمارهٔ ۱۹

از عمر عزیز رفته افزون از شصت
گاهی در کار و گه به کوتاهی دست
گه سخره مستی و گهی هشیاری
امروز نشسته ام نه هشیار نه مست

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از گذر بیش از شصت سال عمر خود صحبت می‌کند و به تفاوت‌های بین حالتی از خلسه و هوشیاری اشاره می‌کند. او می‌گوید امروز نه در حال مستی است و نه کاملاً هوشیار، بلکه در وضعیتی میان این دو قرار دارد.

شمارهٔ ۱۷

شمارهٔ ۱۸

هوش مصنوعی: بیش از شصت سال از عمر گرانبهایم گذشته و گاهی درگیر کارهای مختلف بوده‌ام و گاهی هم به طور مختصر و کم.

از عمر عزیز رفته افزون از شصت

گاهی در کار و گه به کوتاهی دست

هوش مصنوعی: گاهی در حالت بی‌خودی و مستی هستم و گاهی در حالت هوشیاری. اما امروز در وضعیتی هستم که نه کاملاً هوشیارم و نه کاملاً مست.

گه سخرهٔ مستی و گهی هشیاری

امروز نشسته ام نه هشیار، نه مست

شمارهٔ ۱۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده