هوش مصنوعی: به نظرم، وقتی که من نیستم، آن استاد عارف به خوبی از اسرار سالکان آگاه است.

هوش مصنوعی: شخصی با درک عمیق و معرفت الهی، از نعمت‌های خداوند استفاده می‌کند و زندگی خود را با خوشی و حکمت می‌گذراند.

هوش مصنوعی: آن مست قدیمی که از جرعه‌های ابتدایی آفرینش سرمست است، در سرزمین علم و عمل بیدار و آگاه است.

هوش مصنوعی: من تمام وجودم را به محبت و ولایت علی داده‌ام، و در این زمینه، به رازها و معانی نهان و آشکار توجه می‌کنم.

هوش مصنوعی: سرزمین فارس، میدان هنر گفتار و سخنوری است و در این عرصه، پیشتاز و برتر است.

هوش مصنوعی: با تلاش و نوآوری خود، به کلام فارسی اعتبار و رونق بخشیده و آن را به عرش آسمان رسانده است.

هوش مصنوعی: سنایی، شاعر بزرگ غزنوی، بزرگ‌مردی است که ارادت و احترام به روح او شایسته است و بر روح او درود می‌فرستیم.

هوش مصنوعی: در این دریا، اثری نقش بسته است که چهره‌ی کوثر (نمادی از پاکی و طهارت) را زیر سایه‌اش قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: گاهی اشعار برگزیده او مانند نشانه‌ای است بر نوشته‌هایش.

هوش مصنوعی: تو باعث شدی که احساس شوری و طراوت در ذهن من ایجاد شود و به اندازه‌ای داغ و پرحرارت گشتم که نمک عشق را بر دلم افشانده‌ای.

هوش مصنوعی: ای بلبل، با شعری از دل غمگین خود، باغی دیگر را خواستی.

هوش مصنوعی: اما به دلیل افسردگی، حال و هوای بینی‌ی من به سمت تفکر بی‌اثر نرفت.

هوش مصنوعی: وقتی که زمان به سختی و تنگنا می‌گذرد و لحظه‌ی وداع نزدیک است، در آن زمان قلم به نوشتن می‌پردازد، همان‌گونه که در نَفَس صور اسرافیل به زندگی نو می‌بخشد.

هوش مصنوعی: من به طور ناگهانی چندین نقش و تصویر خلق کردم و از دل تنگی و محدودیت، ناله‌ای سر دادم.

هوش مصنوعی: اگر این نامه به دست اهل نظر برسد، این نوشته که سیاه و زشت به نظر می‌رسد، در نظر آنها زیبا و قابل احترام خواهد بود.

هوش مصنوعی: پس از انتخاب هزاران شعر، آن‌ها را به دقت در دفتر ثبت کن.

هوش مصنوعی: عمر من به هفتاد سال نزدیک شده، اما حالا که دست خالی‌ام از زندگی پر نیست، احساس می‌کنم فقط باد در آن جای دارد.

هوش مصنوعی: همه شما در اثر شیرینی و لذت شعر و شاعری دچار زحمت و مشقت شده‌اید. یعنی تاثیر شعر بر شما به گونه‌ای است که شاید این زیبایی‌ها باعث سختی و دردسر شده باشد.

هوش مصنوعی: زندگی‌ام در حالتی شاد و پرنشاط سپری شد، به‌طوری‌که زمان را به گونه‌ای دیگر تجربه کردم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که تأثیر کلمات و ریتم‌های شعر را بسنجید، قدرت و اختیار از آن من خواهد بود، حتی اگر در این راه رنج ببینم.

هوش مصنوعی: شغل بی‌ارزش و پیش پا افتاده برای من نیست، چرا که شاعری و هنر من باعث افتخار و ارزش من است.

هوش مصنوعی: به خصوص در زمانی که انصاف کم‌رنگ و ویژگی‌های خوب و بد مشخص نیست.

هوش مصنوعی: باقی‌مانده‌های پشم بافی و حرف‌های بی‌محتوای افرادی که فقط در حال گفتگوهای بیهوده هستند.

هوش مصنوعی: این جمله به نوعی به بی‌خردی و رفتار نادرست برخی از افراد اشاره دارد. در واقع، فردی که نه تنها بی‌انصاف و بی‌ادب است بلکه خُلق و خوی غلطی دارد، مورد انتقاد قرار می‌گیرد. به عبارت دیگر، این بیان به عدم تعادل و ناپختگی در رفتار و گفتار آن فرد اشاره می‌کند.

هوش مصنوعی: خرد به من گفت: ای نابخرد، تا کی این کارهای بیهوده را ادامه می‌دهی و خودت را در دنیای تاریک و ناامید نگه می‌داری؟

هوش مصنوعی: چقدر کم نوشته‌ای بر صفحات روزگار؟ داستان سنجش تو هنوز کامل نشده است؟

هوش مصنوعی: آیا دل تو از گفتن داستان‌های مختلف خسته نشده است؟ چه داستان جدیدی را می‌خواهی آغاز کنی؟

هوش مصنوعی: چند بار می‌توان بر کاغذ نوشت؟ تو که صفحه را سیاه کردی و موی تو سفید شده است.

هوش مصنوعی: زمان خاموشی و سکوت است، پس بیهوده حرف نزنید و زبان خود را در میانه گویندگان بیهوده خرج نکنید.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که هر چیزی را که بی‌ملاحظه و بی‌هدف خرج می‌کنید، در واقع، برای افرادی که به آن محتوا یا کالا نیاز دارند و می‌توانند از آن بهره ببرند، ناچیز و بی‌ارزش است. به عبارتی دیگر، هزینه کردن برای چیزهایی که به درد نمی‌خورند یا برای افراد نادرست، منطقی نیست.

هوش مصنوعی: دوستان وفادار و راستین از کنار ما رفتند و افرادی که دل‌های صاف و پاک داشتند نیز ما را ترک کردند.

هوش مصنوعی: در این فضا، تو به خاطر آهنگ‌های دلنواز و زیبا گیج و سردرگم شده‌ای، اما آیا کسی هست که به این نغمه‌ها گوش دهد؟

هوش مصنوعی: گفتی و به خوبی منظور خود را بیان کردی، همچون یک گوهر ارزشمند که به درستی در جای خودش قرار دارد.

هوش مصنوعی: اما از همان آغاز، در این رکود هنری، من به پرورش‌دهندگان هنر تعلق نداشتم.

هوش مصنوعی: من به خاطر سختی‌ها و چالش‌هایی که در زندگی تجربه کردم، به رشد و شکوفایی رسیدم و از این تجربیات برای بیان سخن و افکارم استفاده کردم.

هوش مصنوعی: منی به دنبال مزد و پاداش نیستم، فقط خواسته‌ام آرامش خاطر است که با کمی راحت‌تر زندگی کردن به دست می‌آید.

هوش مصنوعی: مانند صدای خوشی که می‌خواند، من درگیر کار نیستم و به ناله‌ها گوش نمی‌دهم.

هوش مصنوعی: من در دل خود ناله می‌کنم و صدای دلنشینش مانند سنج است. خودم باعث شادی و زخم دلم هستم.

هوش مصنوعی: امیدوارم که پس از این دوره‌های سخت، روزهای خوب و خوشی برایمان فرا برسد و خوشبختی و سرسبزی به زندگی‌مان بازگردد.

هوش مصنوعی: روزهای زیبای دوستان را ببینید و پرده‌ای از زرق و برق و زیبایی آن‌ها را تماشا کنید.

هوش مصنوعی: گوش دل‌سوزی به حرف‌ها و لطافت‌های عشق گوش می‌دهد، و وقتی این کار انجام شود، هر چیزی به خوبی و زیبایی آغاز می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر سخنان من را بشنود، سخن‌سنجی خواهد شد که هدیه‌اش دعا و آمرزش است.

هوش مصنوعی: زیر هر کلمه‌ای که می‌زنم، یک وجود پنهان است و روح سخنانم را در خود دارم.

هوش مصنوعی: هر کسی که به خوبی درباره ما صحبت کند، غم و اندوه را از خود دور می‌کند و به فراموشی می‌سپارد.