هوش مصنوعی: ای لباس تو در پرده‌ی اسم‌ها، مانند حقیقتی است که پنهان است و در عین حال کاملاً قابل مشاهده.

هوش مصنوعی: ای ظهور تو از هرگونه تفسیر و تأویل پاک است و اعماق وجودت از هرگونه نقص و کمبود دور است.

هوش مصنوعی: من و ما مانند تردیدهایی هستیم که در مسیر یادگیری به وجود می‌آیند، همانند جریانی از آب که زندگی و هدایت را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: با نعمت‌های بی‌پایان تو، هر قطره‌ای از رحمت و لطف تو مثل یک دریاست.

هوش مصنوعی: هر ذره‌ای که به وجود آمده، صدای خورشید را در خود دارد و همه‌ی آن‌ها مانند جامی از جم هستند.

هوش مصنوعی: چشم‌های لیلی از تو جاذبه و زیبایی دارند و دل دیوانه نیز به خاطر تو درد و رنج می‌کشد.

هوش مصنوعی: بهار نشان‌دهنده آغاز و زایش زندگی است و مانند برگی از گل به دنیا آمده است. هستی و وجود از جرعه‌ای که تو به ما می‌دهی، مانند قطره‌ای از یک طلای ناب است.

هوش مصنوعی: دل شکستگی تو مانند غنچه‌های فصل بهار است و اشک‌های خونین تو نشان‌دهنده‌ی درد و سختی‌های توست.

هوش مصنوعی: گلی دیگر به عشق و زیبایی شکل گرفته است، سبزه و شکوفه و موی سفید در کنار هم جلوه‌گری می‌کنند.

هوش مصنوعی: چتر خورشید باعث محافظت توست و تابش او به معنای قدرت و حمایت تو در برابر مشکلات و چالش‌هاست.

هوش مصنوعی: سرگردان در مسیر زندگی، به سوی تو می‌روم و در این راه، هر آنچه از وجودم دارم را فدای تو می‌کنم.

هوش مصنوعی: فرمان‌ها و نهی‌های تو مانند لوحی برای آموختن است و احترام و سر فرود آوردن در برابر تو نشانه‌ی تسلیم و تعظیم است.

هوش مصنوعی: رحمت و فیض تو به همه جا می‌رسد، اما مقدس‌ترین و خاص‌ترین جایگاه تو در دل من است که همچون کعبه‌ای مقدس می‌باشد.

هوش مصنوعی: از خیال تو که همیشه زنده و پُرشور است، دل خونین من مانند قدحی پر از نوشیدنی است.

هوش مصنوعی: غم عشق تو باعث شده است که لب‌های خشک گل‌ها هم از این درد به ما حسرت بزنند.