هوش مصنوعی: تمام آنچه در هستی وجود دارد، جز او نیست. هیچ معبودی جز خداوند یگانه وجود ندارد.

هوش مصنوعی: اگر چشم تاریک را ببینند، فقط پوست و ظاهر را می‌توانند مشاهده کنند، اما اگر به حقیقت و عمق ببینند، به وجود و خالق آن پی می‌برند.

هوش مصنوعی: درخت وجود انسان، جلوه‌گاه زیبایی‌های الهی و مقام مقدس است.

هوش مصنوعی: آن درخت زمانی که میوه‌اش پربار شد، به حقیقت وجود خداوند متصل شد.

هوش مصنوعی: وجودی عالی و بی‌نقص در خود و در دنیای بیرون به وضوح نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: از آغاز تا همیشه، هیچ چیز دوگانه نبوده است و جاودانگی‌اش از آغاز خلقت جدا نیست.

هوش مصنوعی: او در ابتدا و انتهای همه چیز است و با این حال، نامش یکی است و تنها به یک حقیقت اشاره دارد.

هوش مصنوعی: وجود یکتا و بی‌همتای او از هرگونه عدد و شمارگی پاک است و مفهوم او تنها به وحدت و یگانگی برمی‌گردد.

هوش مصنوعی: خود او نماینده و تجلی دانش است و علم او به ما نشان می‌دهد که ذاتش پر از ویژگی‌های سرشت نیکو و صفت بردباری است.

هوش مصنوعی: خدای بزرگ و بی‌نهایت، جایی ندارد و از همه مکان‌ها فراتر است. او جایگاه عظیم‌تری دارد که از تمامی موجودات جداست.

هوش مصنوعی: وجود و هستی به وسیله قلم خالقش به شکلی طراحی شده است، مانند اینکه خالقی با خطی مشخص، نقاطی را بر روی صفحه‌ای به تصویر کشیده است.

هوش مصنوعی: در واقع، هیچ چیزی به عنوان عدم وجود ندارد و نقطه و خط تنها مفاهیمی هستند که به صورت قراردادی ساخته شده‌اند.

هوش مصنوعی: داستان توحید او ساده و بی‌پیرایه است. در حقیقت، عمق کلام او از خود کلام مهم‌تر است و این نکته تنها در این سخن نهفته است.

هوش مصنوعی: کلام و صدا تنها نتیجه‌ای از واکنش ما هستند، در حالی که ذات او چیزی بنیادین و اصلی است. هر چیزی که ما بگوییم، مانند بادی است که فقط مسیرش را طی می‌کند.

هوش مصنوعی: لبی که به طور نغمه‌ای کج شده، نشان‌دهنده این است که کسی در بیان احساسات یا افکارش مشکل دارد. این شخص ممکن است نتواند به درستی حرف بزند یا حرف‌هایش به خوبی بیان نشود. به عبارت دیگر، او در انتقال مفهوم یا احساسات خود دچار مشکل است.