هوش مصنوعی: پس از آنکه اراده‌ی عروج و اوج‌گیری در وجود انسان شکل می‌گیرد، نخستین کسی که این هدف را می‌پذیرد، همانند رنگی است که به چیزی می‌چسبد و آن را تغییر می‌دهد.

هوش مصنوعی: اسم و نام او به مجموعه‌ای از اسم‌ها تبدیل شد و هر دو جنبه‌ی جسم و معنا را در هم جمع کرد.

هوش مصنوعی: این جمله به تصویر کشیدن حالتی است که شخصی با ویژگی‌های خاص و برجسته، مانند نشانه‌ای که بر روی یک پارچه بزرگ نمایان است، به نمایش در می‌آید. به عبارتی دیگر، وقتی یک ویژگی خاص و متمایز بر روی سطحی نمایان می‌شود، توجه و احترام بیشتری جلب می‌کند. همانند نشانه‌ای که بر روی یک فرش یا پارچه با ارزش حک شده باشد.

هوش مصنوعی: زمانی که ذوق و استعداد پرورش یابد، آن تخصص به وجود می‌آید؛ به عبارت دیگر، وقتی که تلاش و تمرین بیشتر شود، توانایی و مهارت نیز شکل می‌گیرد.

هوش مصنوعی: احساسات و حرکات او زمانی به اوج می‌رسند که گاهی به او تلخی و گاهی شیرینی می‌دهند.

هوش مصنوعی: وقتی که از آن‌جا حرکت کند، شکل او همچون حقیقت مورد ادعایش خواهد شد.

هوش مصنوعی: انسان با توانایی بیان و نطق خود، به نوعی برتری پیدا کرده و از سایر حیوانات متمایز شده است.

هوش مصنوعی: حدّ و حدود انسان مسیری است طولانی و پیچیده که در آن واقعیت و خیال به هم می‌آمیزند.

هوش مصنوعی: هر فرد از فرد دیگری متفاوت است و این تفاوت‌ها ناشی از خوبی‌ها و بدی‌هایشان است.

هوش مصنوعی: هر انسانی باید به مرحله‌ای برسد که در آن شاد و خوشحال شود و بتواند از عقل و دانایی خود بهره‌مند گردد.

هوش مصنوعی: افرادی که به کمال رسیده‌اند، در اوج مقام و اعتبار قرار دارند و تاج افتخار بر سر دارند.

هوش مصنوعی: وجود ابتدا به عمل درآمد و در ادامه هم همواره در حرکت و جریان باقی ماند.

هوش مصنوعی: نخستین و برتر از همه، روح‌ها در مسیر بالا رفتن قرار دارند و چیزی که در این میان کمتر ارزش دارد، همان مفضول است.