هوش مصنوعی: وجود به شرایط و محدودیت‌ها وابسته نیست و حقیقت واقعی از قید و بندها آزاد است.

هوش مصنوعی: نیاز و درخواست ما از دو سو به ما فشار می‌آورد، اما این ضرورت به طور مداوم از یک سمت و به طور مستمر حس می‌شود.

هوش مصنوعی: چیزی که وجودش ضروری و واجب است، نیازی به هیچ چیز دیگری ندارد و از چیزهای ممکن بی‌نیاز است.

هوش مصنوعی: به ویژه ممکن است که او از هر نوع و هر شمارتی بی‌نیاز باشد.

هوش مصنوعی: از فقر و نیاز دلسرد شدن، در حالی که واقعاً هیچ چیز برای از دست دادن نداریم، خنده‌دار است. در واقع، خداوند منبع واقعی ثروت و نعمت است.

هوش مصنوعی: این سخن را می‌توان این‌گونه معنا کرد: اگر چیزی ضروری و حتمی است، پس هرگونه شک و تردیدی در مورد آن بی‌معناست، حتی اگر مشاهده شود که ممکن نیست.

هوش مصنوعی: لزومی ندارد که کسی به شکل خاص و معین دچار محدودیت شود و نتواند به طور کلی به یک موضوع خاص بپردازد.

هوش مصنوعی: هیچ چیزی در عالم وجود ندارد که مطلق باشد، زیرا وجود تعدد و کثرت در حقیقت و اصل واحد حق وجود دارد.

هوش مصنوعی: تمام نیازها به او وابسته است و تمامی جزئیات و کلیات زندگی در سایهٔ وجود او قرار دارد.

هوش مصنوعی: خداوند به هیچ چیزی احتیاج ندارد و خود کفاست. او مرکزی است که تمام نیازها به سمت او می‌رود.

هوش مصنوعی: اما آیا ممکن است که ذات خداوند بدون قید و شرط، شکل و ظاهری داشته باشد؟

هوش مصنوعی: شمس به شکلی جلوه‌گری کرده که تمام موجودات خواسته‌ای از او دارند.

هوش مصنوعی: دوست داشتن و طلب چیزی، نشان‌دهنده‌ی مقام و جایگاه برتر است. حالا باید فهمید که مفهوم جمله‌ای که می‌گوید «دوست داشتم» چیست و چه تأویلی می‌توان از آن داشت.

هوش مصنوعی: وجود کامل تمایلی به رسیدن به کمال خود دارد و هر موجود زیبایی نیز خواهان زیبایی‌اش است.

هوش مصنوعی: بنابراین، در جلوه‌های مختلف جهان به طور جامع و بی‌قید و شرط نمایان خواهد شد.

هوش مصنوعی: اوج مفهوم نامحدود و محدودیت‌های مشخص، به نوعی تقسیم‌بندی کلی و جزئی اشاره دارد.

هوش مصنوعی: تمام اشعار من که می‌خوانی همه نشانه‌های خداوند است اگر بدانید.

هوش مصنوعی: به تو گفتم که از عمق معارف و دانایی سخن بگو، اما مواظب باش که ناخواسته تصمیم نادرستی نگیری و به لغزش نیفتی.