هوش مصنوعی: عطارد، که به عنوان سیاره‌ای با ویژگی‌های خاص شناخته می‌شود، به من آموخته است چگونه دربارهٔ بزرگ‌ترین شخصیت‌های زمانه و علم و دانش صحبت کنم.

هوش مصنوعی: سقف آسمان به رنگ نیلوفری، مانند یک پادشاه که بر تختی نشسته است، به زیبایی درخشان است.

هوش مصنوعی: من از نظر علمی و هنری به والد و آموزگار نیاز دارم و در عین حال، عقل کل به عنوان فرزند یتیمان علم و هنر به حساب می‌آید.

هوش مصنوعی: به جان راهی که می‌دانم، اوج احترام و عشق را در دل احساس می‌کنم، مثل کسی که وارث دانش و حکمت ادریس پیامبر است.

هوش مصنوعی: بهترین و ارزشمندترین گوهر این نه صدف، شرف و مقام فرزندان آدم را تأکید می‌کند.

هوش مصنوعی: مسیحا به عنوان منجی، به افرادی که در زمان‌های سخت و دشوار به کمک نیاز دارند، پناه می‌دهد. او حمایتگر کسانی است که ضعیف و یتیم هستند و در این دنیا نیازمند محبت و کمک هستند.

هوش مصنوعی: چهره و سر، بزرگان با قیافه و متانت در آنجا، به زیبایی نیاز را به تصویر می‌کشند.

هوش مصنوعی: دل افرادی که طبعی حساس و لطیف دارند، به اندازه‌ای گرم و پرشور است که مانند آهن در دست داوود، که به راحتی شکل می‌گیرد، نرم و انعطاف‌پذیر می‌شود.

هوش مصنوعی: شادابی تن او مانند خیالی است که از سختی‌ها و زحمت‌ها به دست آمده است، و قامت او، مانند تیغی که دیگر کارایی ندارد، سست و نازک به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: در نور او، خورشید به مانند یک ذره کوچک به نظر می‌رسد و دلش درخشانی و روشنی صبح دوم را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: از شدت فعالیت فکرش، موفق به دستیابی به دانایی می‌شود. مانند آب زلالی که در مقابل فیض و نعمت‌ها، گویی سرابی بیش نیست.

هوش مصنوعی: وقتی که افلاطون به عمق فکر و تفکر خود می‌رسد، با احساس شرم و خجالت به تنهایی می‌روید و در کنار خود اندیشه‌هایش را مرور می‌کند.

هوش مصنوعی: به کسانی که بیدار و هوشیارند، جامی از نور و سخن او می‌دهم و به کسانی که بی‌حال و خسته‌اند، صدای ندا و فریاد می‌زنم.

هوش مصنوعی: از جایگاه بلندش، آسمان در کنار دروازه‌اش به خاطر عظمتش، نگهبان است.

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و صفای چهره کسی اشاره دارد که به قدری معطر و دلربا است که گویی گردنبند گلی را به خود آویخته است. این شخص به خاطر صفات خوب و اخلاصش بسیار مورد احترام و ارادت قرار گرفته است. در واقع، او نشان‌دهنده صداقت و فضیلت است که به دیگران الهام می‌بخشد.

هوش مصنوعی: لبخند او نعمت‌بخش است و دستانش مانند زرفشان (زرفشان، صفدر یا پهلوانی در تاریخ ایرانی) به یاری زال، پدر رستم آمده است.

هوش مصنوعی: شما مانند خورشید هستید که نور و گرما پخش می‌کند و در بخشش خود همچون باران در فصل بهار هستید.

هوش مصنوعی: در گستره‌های معنایی که به دقت بررسی می‌شوند، صدای رسای او همچون زنگی پرطنین به گوش می‌رسد که در زیر گنبدی سیاه و خوش‌قواره به صدا درمی‌آید.

هوش مصنوعی: در سرزمین عظمت و بالا، کوهی بر تخت افتخار نشسته است که شکوه سلیمان را تداعی می‌کند.

هوش مصنوعی: قیمت آب که به لب جان می‌رسد، به اندازه‌ی یاقوت و لعل‌های ارزشمند است.

هوش مصنوعی: علم و عمل از او به درستی وستی پیدا کردند و از این طریق کاستی‌ها و مشکلات را از سرزمین و مردم دور کردند.

هوش مصنوعی: خلیل، یعنی دوست خدا، نشان‌دهنده جایگاه بالای روحانی است که به مانند مسیح، درمانگر و نجات‌دهنده است. همچنین، ذکر مصطفی به عنوان همچون فردی برجسته و با ارزش، نشان‌دهنده تعادل و مقامی بس والا در بین انسان‌هاست.

هوش مصنوعی: شاهزاده در حال سجده و رکوع، به خاطر تلاشش، در اصول و فروع دین به خوبی تربیت شده و مهذب است.

هوش مصنوعی: از خط او، روشنی و دانش دنیا پیداست و برای حفظ دین، او به مانند زره‌ای است که حامی و محافظ نبی می‌باشد.

هوش مصنوعی: صدا و نغمه‌ای که از قلم نویسنده بلند می‌شود، مانند جوی آبی است که روح و جان را پرورش می‌دهد و شبیه لحن دلنشین حضرت داود است.

هوش مصنوعی: سخن او به اوج بلندی رسید و قلمش تا آسمان‌ها پیش رفت.

هوش مصنوعی: پادشاهی دانا و صاحب دانش، پایه و اساس سلطنت را به خوبی برقرار کرده است.

هوش مصنوعی: حکیمانی که به حقیقت‌ها آگاهی دارند و به معارف الهی پناه می‌برند، می‌توانند جهل و نادانی را کاهش دهند.

هوش مصنوعی: در این بیت اشاره می‌شود که هیچ‌گونه تردیدی به مقام و عظمت او وجود ندارد و او از نظر اندیشه و فلسفه، هم‌تراز با ارسطو است و به جمع اندیشمندان بزرگ تعلق دارد.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم صفاتی که درباره او گفته می‌شود را ذکر کنم، حسودان از آن احساس ناراحتی می‌کنند و نمی‌توانند به کسی که زنده به نظر می‌رسد، حسادت کنند.

هوش مصنوعی: بسته شدن سیلابی چون نیل تنها به دست دهقان و بیل او ممکن نیست.

هوش مصنوعی: اگر کسی قرآن را انکار کند، به او بگو که تأسف و دلتنگی از دست دادن ایمانش را می‌خورد.

هوش مصنوعی: ابله با ناخن خود، خردمند را به زحمت می‌اندازد، همانطور که کوه بلند الوند را خراش می‌دهد.

هوش مصنوعی: نمی‌دانست که کار ناپسند او مانند صدای دنگی است که در دام نیفتاده و نمی‌تواند بر ماهی تاثیر بگذارد.

هوش مصنوعی: کجا می‌تواند کسی که ناپخته است و هنوز شناخت کافی ندارد، به آرزوهایش برسد؟ او در دام نادانی خود گرفتار شده و نمی‌تواند از آن خارج شود.

هوش مصنوعی: من مانند صبح روشن و صادق وجود دارم و نفس من شهادت می‌دهد که خداوند یاری‌دهنده است.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم از زیبایی و ویژگی‌های او بگویم، حتی اگر کمی بنویسم، نمی‌توانم احساسات و عمق آن را در این کلمات جا دهم.

هوش مصنوعی: من عبادتم را حمد و ستایش تو می‌دانم؛ اما تو از نادانی آن را شوخی و مزاح می‌پنداری.

هوش مصنوعی: من درباره بزرگان و فرماندهان عرب و عجم مدح و ستایش ننوشتم.

هوش مصنوعی: اگر کسی به ستایش پیامبر و خانواده‌اش بپردازد، برای او خوشبختی و سعادت به ارمغان می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم در ستایش نیاکانم سخن بگویم، در واقع به ایمان و باور خودم احترام می‌گذارم.

هوش مصنوعی: اگر پدرم را ستایش کنم، به امید آن‌که حق من را بپذیرد و به نیازهای من پاسخ دهد.

هوش مصنوعی: اگر هدف من از کار و تلاش در دنیا فقط سود و منفعت شخصی بود، پس من هم باید در پی به دست آوردن چیزهای ناچیز و فانی می‌رفتم.

هوش مصنوعی: سروران دنیای با افتخار، شعر من را با جان و دل می‌خریدند.

هوش مصنوعی: من با زبانم نام کسی را می‌بردم و برای او خوشی و شیرینی را آرزو می‌کردم.

هوش مصنوعی: زمانی که این نوشیدنی را می‌نوشیدم، در جام او همچنان نامش را زنده نگه می‌داشتم.

هوش مصنوعی: تو با محبت و لطف خود، مرا با بوسه‌هایی از طرف دامن خود مورد لطف قرار دادی.

هوش مصنوعی: در زمان زندگی و قدرت من، هیچ‌گونه ثروت و حکومت‌ای وجود نداشت، اما تلاش و آرزوهایم بار سنگینی بر دوشم گذاشته بود.

هوش مصنوعی: من به آسمان نرسیدم و سر به زیر نیاوردم، تنها یک پیشانی دارم که از آن جا سجده می‌کنم.

هوش مصنوعی: من به اندازه‌ای که ارزشش را دارد، از ثروت و دارایی‌های بزرگ چیزی به دست نیاورده‌ام و تنها دنیا را زیر پا گذاشته‌ام.

هوش مصنوعی: جهان همچون توده‌ای از خاک است که در مسیر من قرار دارد، آیا کسی هست که به راه حقیقی من آگاه باشد؟

هوش مصنوعی: من دامن خود را در دو جهان گسترانده‌ام، زیرا در سرای حقیقت جایی امن یافته‌ام.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر نعمت‌هایی که پدرم به من داده، او را شایسته ستایش می‌داند و از او قدردانی می‌کند که با محبت و حمایت‌هایش به من رسید.

هوش مصنوعی: من به راحتی مغز و پوست را سبک می‌شمارم، زیرا سنگینی استخوانم به خاطر آن‌هاست.

هوش مصنوعی: برای آن مزار پاک، بهترین درودها و رحمت‌های پروردگار را نثار می‌کنم.