هوش مصنوعی: زن مانند دیبا و اطلس زیباست، او پوشش و زینت تن است، همانند زره یا کفن.

هوش مصنوعی: زندگی در زیر سایهٔ تیغ، برای مردی که به ارزش خود واقف است، ارزشی ندارد. او از مرگ نمی‌ترسد، چرا که درک می‌کند که زندگی تحت فشار و تهدید، نمی‌تواند خوشایند باشد.

هوش مصنوعی: پرچم او مانند سرو در گلستان است و بوی خوش او شبیه به ریحان، که از شمشیر و نیزه به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: گل سرخ او، زخم‌هایی دارد که نشان از خندیدن و زیبایی‌اش است. غبار نبرد در اینجا به معنای تجربه‌های دشواری است که او گذرانده و ابر نیسان نمادی از باران و تغییرات فصلی است که به واسطه آن، طبیعت بارور می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر سختی‌ها و دردها به او حمله کنند، او باز هم لبخند می‌زند، مانند شمعی که روشنی و درخشش دل‌انگیزش را از دست نمی‌دهد.