هوش مصنوعی: شاعر و کسانی که به شعر آشنا هستند، گاهی قلم من را به گونه‌ای تعبیر می‌کنند که از حقیقت دور است؛ گاهی آن را نادیده می‌گیرند و به بی‌خود بودن متهم می‌کنند.

هوش مصنوعی: گاهی به‌طور مکرر در صفوف دشمن شکاف ایجاد می‌کنی و گاه با ضربات قوی و بی‌رحمانه‌ات، حریف را به زمین می‌زنی.

هوش مصنوعی: اگر کسی قدمی به سمت چپ یا راست بردارد، این برای پهلوان بزرگ تهمتن عیب نیست؛ او در میدان نبرد مانند یک یل (غول) است.

هوش مصنوعی: موهایم مانند زلف لیلی سیاه و پریشان است. چه زیبا و جذاب! به شیوه‌ای اشاره کرده‌ام که گویی توبه می‌کنم، اما در واقع در تلاش برای آرایش و زیبایی هستم.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که هرچقدر که ظاهر یا حجم کتاب (مصحف) تغییر کند، ارزش و محتوا آن تغییری نخواهد کرد. گاهی ممکن است کتاب به صورت بزرگ و روی زمین (رحل) باشد و گاهی در اندازه کوچک و در دست (بغلی)، اما اصل ارزش آن همواره یکسان است.

هوش مصنوعی: قلم روشنگرم همیشه در یک حال نمی‌ماند؛ گاهی با محبت و عشق اظهارنظر می‌کند و گاهی با شدت و قاطعیت.

هوش مصنوعی: بر روی دایره‌ام، حلقه‌ای از عشق به گوش داشتم، که زیبایی و روشنایی‌اش به اندازه‌ای بود که به خورشید حسادت می‌کرد. نقاط وجودم از خلوص و بی‌مانندی پر شده بود.

هوش مصنوعی: هرکسی که به شما نگاه می‌کند و حسادت می‌ورزد، به خاطر نادانی و محدودیت دیدگاهش، نمی‌تواند زیبایی و روشنی وجود شما را ببیند و درک کند.

هوش مصنوعی: از نوشته‌های من، عمر جاودانی مانند خضر را پیدا خواهی کرد و از نامه‌ام، نور و فیض ازلی را مشاهده خواهی کرد.

هوش مصنوعی: دماغی که بوهای خوش را تشخیص می‌دهد، فرق می‌گذارد بین خوشبو و بدبو، در حالی که افرادی که دهانشان بوی بد می‌دهد، توجهی به این درست و غلط ندارند.