هوش مصنوعی: ای مالک و صاحب، تو مایهٔ خوشی و شادی جهانی و وجود تو باعث موفقیت و سعادت است.

هوش مصنوعی: به دقت به این چند بیت زیبا گوش کن، در حال حاضر من با قلم خود می‌خواهم نکته‌ای را برایت بگویم که فطرت و ذات تو آماده شنیدن آن است.

هوش مصنوعی: این عادت ناپسند است که دوستان فقط به خاطر اینکه از یکدیگر ناراحت هستند، شکایت کنند و گلایه‌ای از دل به زبان بیاورند.

هوش مصنوعی: تو با دل بی‌رحم خود ما را ناراحت کرده‌ای؛ آیا ممکن است که ستاره‌گان در آسمان به ما لطف داشته باشند؟

هوش مصنوعی: برای نجات، فرشته مرگ به کسی نزدیک می‌شود که اختلاط تو در جان او موجب گرفتاری است.

هوش مصنوعی: دل‌مشغولی‌های دیگران را نپسند، ای خوش‌نفس. نسیم بویی از مهرانگیزِ محبت دارد.

هوش مصنوعی: به سادگی و بدون هیچ گونه تصنعی به هر مهمانی می‌رفتی، حالا چه بر سر تو آمده که در حجب و خودداری ساکت مانده‌ای؟

هوش مصنوعی: از تلاطم و اشتیاق دوستان، بهره‌ای به دست آمد؛ خودداری تو نه به خاطر شرم، بلکه همچون کماندار با دقت و مهارت است.

هوش مصنوعی: هر بار که تو تلاش می‌کنی، مانند یک چرخه تکرار می‌شود، اما طبق اصولی که تو معتقدی، این تلاش همچون تکرار هفت‌گانه در قرآن واجب است.

هوش مصنوعی: هر چقدر هم که به زیبایی و عشق طعنه بزنی، باید بدانی که جایگاه واقعی تو در آسمانی بلند و با وقار است.

هوش مصنوعی: از دیرباز، ظلم و ناعدالتی آسمانی بر ما مردم عاقل و دانا، به شکل یک سنت کهنه وجود داشته است.

هوش مصنوعی: تو جای تعجب نیستی که از آغاز خلقت، روح الاغ در وجود تو همراه جانت است.

هوش مصنوعی: صدای کلاب با نور درخشان، تازه‌تر از آن نیست که خفاش به خورشید اعتراض کند؛ این موضوعی است که به زمان‌های گذشته برمی‌گردد.

هوش مصنوعی: کار تو خلاف انتظار است؛ حتی از هر نوع و بی‌نقص، بافت و ساختار تو مانند هندوستانی است.

هوش مصنوعی: عربده کشیدن و سر و صدا کردن در برابر گذشتگان در جنگ کار بیهوده‌ای است، زیرا باید بیاموزیم و از دستاوردهای آن‌ها بهره‌مند شویم.

هوش مصنوعی: باید حال و هوای دوستان شاداب نگه داشته شود، اما در حال حاضر چه فایده‌ای دارد؟ زیرا بلا و مشکلات فزونی دارند و در حال جاری شدن هستند.

هوش مصنوعی: من در شگفتم که چطور می‌توان وجود با عزت و والای تو را توصیف کرد. این جوهرِ نازک و زیبا نه مانند دریاست و نه مانند سنگ‌ها و کانی‌هاست.

هوش مصنوعی: رنگ‌های مختلف ریش تو را شمرده‌ام؛ سبز، بنفش، زرد، کبود و ارغوانی.

هوش مصنوعی: افکار و باورهای رنگارنگ و بی‌پایه و اساس تو شبیه به داستان‌ها و افسانه‌های عجیب و غریب هستند.

هوش مصنوعی: ای بی‌قرینه، آیا غیر از این است که همتای تو فقط می‌تواند مانند الاغی که انکار می‌شود، باشد؟ این اشاره به پیوند و همبستگی دارد.

هوش مصنوعی: ما در دنیا نام نیک تو را زنده نگه داشتیم و همه ما باید در راه تو و برای ارزش‌های خوب زندگی تلاش کنیم.

هوش مصنوعی: نظم من را با معیارهای خودت اندازه‌گیری نکن، زیرا هرچند شاید این نظم به نظر تو ساده بیاید، اما در واقع یک دارایی باارزش و رایگان است.

هوش مصنوعی: اگر خواهان ستایش یکی از بستگان هستی، می‌توانی با اشاره به یک نمونه مشخص از دستاوردهای او، او را معرفی کنی.

هوش مصنوعی: با خودت فکر کن، دامنه‌ی قدرت و توانایی‌ات را بسنج. ما فقط به اندازه‌ی مهارت و تسلط قلم و توانایی نوشتن خودمان پیش می‌رویم.

هوش مصنوعی: اکنون من زندگی بی‌اهمیتی را سپری کرده‌ام، لطفاً به عنوان حساب از دوستان واقعی‌ام پذیرایی کن، این یک هدیه است.

هوش مصنوعی: به راحتی و بدون نگرانی، زیر سایه قلمم که نشانه‌ای از قدرت و شکوه است، از مشکلات و اتفاقات دور باش.