هوش مصنوعی: روزگار همچون اژدهایی گرسنه است که به راستی به مغز آدمی چشم دارد.

هوش مصنوعی: این دیو زاده با دمش، به خاطر خون مردم بی‌گناهی که ریخته شده، به رنگ سرخ درآمده است.

هوش مصنوعی: این تیشهٔ نخل که به باروری درخت اشاره دارد، وفای ریشه را تحت تأثیر قرار داده و باعث شده که این وفا نتواند به خوبی رشد کند. به عبارت دیگر، مشکلات یا موانع باعث شده‌اند که وفا و صداقت نتوانند به درستی شکوفا شوند.

هوش مصنوعی: نسل‌های امروزی از نظر مقام و منزلت، بالاتر و برتر از ابن زیاد و ابن ملجم هستند.

هوش مصنوعی: جهان پر از تاریکی جهل شده است؛ کجا می‌توان صبح روشنی و صفا را یافت که صدای خود را به گوش برساند؟

هوش مصنوعی: وقتی زنجیری در دستان افرادی نادان و بی‌ارزش به هم ریخته شود، نتیجه‌ای جز هرج و مرج ندارد.

هوش مصنوعی: به دنیا آمده‌ام در زمانی که محبت و دوستی کم است و حسادت و دشمنی زیاد.

هوش مصنوعی: دور است و سلامتی به خاطر دیدار او از دست رفته است، از این رو سلامم را ترک می‌کنم و به زندگی دیگر ادامه می‌دهم.

هوش مصنوعی: کجا نابغه و دعاهای چشمه‌ای تازه شکل گرفته‌اند؟ برای جهان، شست‌وشوی بزرگ و ضروری لازم شده است.