هوش مصنوعی: زمانی که عارف از دنیای فانی و زودگذر جدا می‌شود، انگار که عمر جاودانه‌اش به پایان رسیده و از جسم جهان خارج شده است.

هوش مصنوعی: هر کسی که رهبری دارد، نور ایمان را در دل تاریکی‌ها به ویژه در محیط‌های سخت و دشوار می‌تاباند و در تلاش است تا آن را روشن کند.

هوش مصنوعی: هر سال که می‌گذرد، قلم من یادداشتی از آن تاریخ می‌نویسد. در دل من حسرتی عمیق وجود دارد که می‌گوید: علم و دانش از میان رفته است.