حزین لاهیجی » قطعات » شمارهٔ ۱۶ - صحبت نامردمان

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>افتاده ام به صحبت نامردمان حزین</p></div>
<div class="m2"><p>دور زمانه ام، ستمی زین بتر نکرد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>وحشی غزال من، شده هم آخور خران</p></div>
<div class="m2"><p>جوری به کس، زمانه ازین بیشتر نکرد</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>گردن کشید، از قفسی عندلیب و گفت</p></div>
<div class="m2"><p>آسوده بلبلی که سر از بیضه برنکرد</p></div></div>

دیوان حزین لاهیجی (به ضمیمه تاریخ و سفرنامه حزین) کتابفروشی خیام - شیخ محمدعلی بن ابیطالب بن عبدالله حزین لاهیجی - تصویر ۶۲۵

شمارهٔ ۱۷ - برای کسی که اشعار او را به سرقت برده است

افتاده ام به صحبت نامردمان حزین
دور زمانه ام ستمی زین بتر نکرد
وحشی غزال من شده هم آخور خران
جوری به کس زمانه ازین بیشتر نکرد
گردن کشید از قفسی عندلیب و گفت
آسوده بلبلی که سر از بیضه برنکرد

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از ناخرسندی و دل‌تنگی خود سخن می‌گوید. او به صحبت با آدم‌های نامرد می‌پردازد و از ستم زمانه و سختی‌هایی که می‌کشد، گلایه می‌کند. او تصویر وحشتناکی از وضع خود دارد و به این نتیجه می‌رسد که این مصیبت‌ها بیشتر از آنچه که دیگران می‌پندارند، او را آزار می‌دهد. در آخر، به سرنوشت پرنده‌ایی اشاره می‌کند که از قفس آزاد شده و می‌خواهد از زندگی و خوشی‌ها بهره‌مند شود.

شمارهٔ ۱۵ - معنی لفظ حیات

شمارهٔ ۱۶ - صحبت نامردمان

هوش مصنوعی: من در جمع انسان‌های نامرد و بی‌روح قرار گرفتم و در این دوران سخت، دیگر بر من ستمی از این بدتر نمی‌تواند واقع شود.

افتاده ام به صحبت نامردمان حزین

دور زمانه ام، ستمی زین بتر نکرد

هوش مصنوعی: وحشی، ای غزال من! تو اکنون در کنار خرها قرار گرفته‌ای. در دنیا، کسی بیشتر از این به من آسیب نرسانده است.

وحشی غزال من، شده هم آخور خران

جوری به کس، زمانه ازین بیشتر نکرد

هوش مصنوعی: پرنده‌ای از قفس بیرون آمد و با تکبری خود را به نمایش گذاشت و به بلبل گفت که تو هنوز از تخم بیرون نیامده‌ای و در وضعیتی راحت نیستی.

گردن کشید، از قفسی عندلیب و گفت

آسوده بلبلی که سر از بیضه برنکرد

شمارهٔ ۱۶ - صحبت نامردمان

اطلاعات

برگردان به زبان ساده