حزین لاهیجی » غزلیات ناتمام » شمارهٔ ۸۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>داغ است و سینه در عشق، صبح و ستاره ما</p></div>
<div class="m2"><p>خورشید سر برآورد، از جیب پارهٔ ما</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از ناوک نگاهت، خاطر نشد تسلّی</p></div>
<div class="m2"><p>بگذشت غافل از دل، مست گذارهٔ ما</p></div></div>

شمارهٔ ۸۱

داغ است و سینه در عشق صبح و ستاره ما
خورشید سر برآورد از جیب پاره ما
از ناوک نگاهت خاطر نشد تسلی
بگذشت غافل از دل مست گذاره ما

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی صبح و ستاره‌ها اشاره می‌کند و از عشق و دلتنگی‌اش سخن می‌گوید. خورشید که نماد روشنایی و زندگی است، از دل او و از جیبش بیرون می‌آید. نگاه محبوبش باعث شده که دلش آرامش نداشته باشد و این احساسات در گذر روزها او را تنها و غافل از حال خود می‌کند.

شمارهٔ ۷۹

شمارهٔ ۸۰

هوش مصنوعی: در دل عشق، آتش سوزانی وجود دارد و صبح و ستاره‌ها، همچون خورشیدی که از دل غم‌های ما بیرون می‌آید، روشنایی می‌بخشند.

داغ است و سینه در عشق، صبح و ستاره ما

خورشید سر برآورد، از جیب پارهٔ ما

هوش مصنوعی: نگاه تو مانند تیر است و دل مرا آرام نمی‌کند. در میان این حال، کسی از حال و وضعیت ما غافل است و بی‌خبر می‌گذرد.

از ناوک نگاهت، خاطر نشد تسلّی

بگذشت غافل از دل، مست گذارهٔ ما

شمارهٔ ۸۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده