حزین لاهیجی » غزلیات ناتمام » شمارهٔ ۷۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>افروخت بخت تیره، ز اشک مدام ما</p></div>
<div class="m2"><p>چون داغ لاله، بی شفقی نیست شام ما</p></div></div>

دیوان حزین لاهیجی (به ضمیمه تاریخ و سفرنامه حزین) کتابفروشی خیام - شیخ محمدعلی بن ابیطالب بن عبدالله حزین لاهیجی - تصویر ۵۰۰

دیوان حزین لاهیجی به تصحیح ذبیح الله صاحبکار - محمد علی بن ابی طالب حزین لاهیجی - تصویر ۵۷۱

شمارهٔ ۷۸

افروخت بخت تیره ز اشک مدام ما
چون داغ لاله بی شفقی نیست شام ما

هوش مصنوعی: شاعر در این دو بیت به بیان اندوه و غم عمیق خود می‌پردازد. او از تاریکی و بدبختی زندگی‌اش می‌گوید که مانند اشک‌های پیوسته‌اش، همیشه او را آزار می‌دهد. همچنین، شب‌های او فاقد زیبایی و روشنی هستند، به طوری که به داغی لاله بدون شفق (سپیده‌دم) تشبیه می‌شود. به طور کلی، این اشعار نشان‌دهنده‌ی احساس ناامیدی و غم عمیق شاعر است.

شمارهٔ ۷۶

شمارهٔ ۷۷

هوش مصنوعی: سرنوشت شوم ما را با اشک‌های پیوسته‌مان روشن کرده است. شب ما همانند داغ لاله‌ای است که بدون سپیده‌دم و نور روشنی ندارد.

افروخت بخت تیره، ز اشک مدام ما

چون داغ لاله، بی شفقی نیست شام ما

شمارهٔ ۷۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده