حزین لاهیجی » غزلیات ناتمام » شمارهٔ ۵۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>غم دل از می و مطرب مرا فزود اینجا</p></div>
<div class="m2"><p>ترانه را چه اثر؟ باده را چه سود اینجا؟</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تو در کنار رقیبانی و من آه کشم</p></div>
<div class="m2"><p>عجب که آتشم آنجا فتاده دود اینجا</p></div></div>

شمارهٔ ۵۷

غم دل از می و مطرب مرا فزود اینجا
ترانه را چه اثر باده را چه سود اینجا
تو در کنار رقیبانی و من آه کشم
عجب که آتشم آنجا فتاده دود اینجا

هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساسات عمیق یک فرد است که در جستجوی تسکین از درد و غم خود می‌باشد. او در اینجا از می و موسیقی صحبت می‌کند، اما با وجود این وسایل تسکین، غمش افزایش یافته است. همچنین، او به رقیبان خود اشاره کرده و احساس تنهایی و درد را در مقایسه با دیگران بیان می‌کند، که به وضوح تصویر می‌کند که در همین حال که در کنار دیگران است، خود را در آتش عشق و غم احساس می‌کند.

شمارهٔ ۵۵

شمارهٔ ۵۶

هوش مصنوعی: غم دل من با نوشیدن شراب و گوش دادن به صدای مطرب بیشتر می‌شود، پس در اینجا چه فایده‌ای از این ترانه و باده وجود دارد؟

غم دل از می و مطرب مرا فزود اینجا

ترانه را چه اثر؟ باده را چه سود اینجا؟

هوش مصنوعی: تو در کنار رقبایت هستی و من در حالی که آه می‌کشم، متعجبم که آتش من اینجا شعله‌ور است و دودش به اینجا آمده.

تو در کنار رقیبانی و من آه کشم

عجب که آتشم آنجا فتاده دود اینجا

شمارهٔ ۵۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده