حزین لاهیجی » غزلیات ناتمام » شمارهٔ ۴۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>نباشد ناقه ای جز شوق، مجنون الهی را</p></div>
<div class="m2"><p>به دریا می رساند جذبه ی سیلاب، ماهی را</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>سر هرکس که از همّت، چو ادهم گردن افرازد</p></div>
<div class="m2"><p>به نعلین گدایان می فروشد، تاج شاهی را</p></div></div>

شمارهٔ ۵۰

نباشد ناقه ای جز شوق مجنون الهی را
به دریا می رساند جذبه ی سیلاب ماهی را
سر هرکس که از همت چو ادهم گردن افرازد
به نعلین گدایان می فروشد تاج شاهی را

هوش مصنوعی: این شعر به عشق و شوق الهی اشاره دارد و بیان می‌کند که هیچ چیز نمی‌تواند همچون شوق مجنون الهی فرد را به سوی مقصد برساند. همچنین به تضاد بین افراد متکبر و کسانی که humble و بی‌ادعا هستند، اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که جاه و مقام در برابر شوق و تواضع بی‌ارزش است.

شمارهٔ ۴۸

شمارهٔ ۴۹

هوش مصنوعی: عشق و شوق، تنها وسیله ای هستند که می توانند مجنون الهی را به عمیق ترین احساسات و تجربیات برسانند، همانطور که سیلاب قوی می تواند ماهی را به سمت جلو براند.

نباشد ناقه ای جز شوق، مجنون الهی را

به دریا می رساند جذبه ی سیلاب، ماهی را

هوش مصنوعی: هر کسی که به خاطر تلاش و کوشش خود، سرش را بالا می‌گیرد و مغرور می‌شود، در واقع ارزش‌های انسانی را پایین می‌آورد و به قیمت پایین‌ترین چیزها، مانند نعلین فقرا، مقام و احترام خود را می‌فروشد.

سر هرکس که از همّت، چو ادهم گردن افرازد

به نعلین گدایان می فروشد، تاج شاهی را

شمارهٔ ۴۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده