گنجور

شمارهٔ ۱۲۱

پی برده هر که، وادیِ دل جلوه گاه کیست
داند که چاک سینهٔ ما شاهراه کیست
هر کوچه ز انتظار تو، تار نظاره ای ست
هر جاده در ره تو، گریبان پاره ای ست
چون موج، سرگران گذرم ز آب زندگی
در سایهٔ قد تو،که عمر دوباره ای ست

اطلاعات

وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: پروژهٔ بازبینی OCR

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

پی برده هر که، وادیِ دل جلوه گاه کیست
داند که چاک سینهٔ ما شاهراه کیست
هوش مصنوعی: کسی که از حال دل و رازهای درونی آگاه شود، می‌فهمد که عشق و احساسات عمیق او در کجا نمایان می‌شود و در واقع، درون او چه راهی برای رسیدن به حقیقت وجود دارد.
هر کوچه ز انتظار تو، تار نظاره ای ست
هر جاده در ره تو، گریبان پاره ای ست
هوش مصنوعی: هر کوچه‌ای که می‌نگرم، پر از حسرت و انتظار توست و هر راهی که در مسیر تو قرار دارد، نشانی از شوق و دلتنگی من است.
چون موج، سرگران گذرم ز آب زندگی
در سایهٔ قد تو،که عمر دوباره ای ست
هوش مصنوعی: مثل موجی که بی‌خبر از هدفش می‌گذرد، من هم در مسیر زندگی‌ام از کنار سایه قد تو عبور می‌کنم که این خود نشانه‌ای از زندگی دوباره است.