هوش مصنوعی: در این باغ زیبا، می‌خواهم در خواست کمک از نسیم کنم تا به دور از اینجا بگردم و آن معشوق نامهربان را ببینم.

هوش مصنوعی: تا وقتی که فقر و تنگدستی وجود دارد، انسان‌ها می‌توانند از تجارب و دردهای زندگی بهره‌مند شوند. ای محتسب که مسئول مراقبت از این ماجراها هستی، به یاد پیران و زاهدان پارسا باش.

هوش مصنوعی: هر قطعه از زندگی در دل لذت‌ها و شیرینی‌های آن، باعث زنده ماندن روح و احساسات ماست. در مقابل عشق و شادی، این عمر ناپایدار ما را به شادابی و نشاط می‌کشاند.

هوش مصنوعی: آواز آشنا را می‌توان از هر کسی شناخت، حتی اگر از لبان شخصی حکیم و با دانش یا از صدای ناقوس باشد.

هوش مصنوعی: زمان آن رسیده است که بر چشمان خالی‌ام پا بگذارم، تا کی می‌توانم با حیله و نیرنگ صبر کنم و از این لحظه فرار کنم؟

هوش مصنوعی: ساقی اگر آن چشم زیبای سرمه‌دار را ببیند، دیگر لیوان به دست نمی‌گیرد و پایش را به این میکده می‌گذارد.

هوش مصنوعی: از آتش‌های عشاق، چشمانم روشن شده و به زیبایی لیلی نگاه می‌کنم.

هوش مصنوعی: شخصی به نام حزین که در وضعیتی سخت و ناچیز به سر می‌برد، به تو نگاه می‌کند و از تو می‌خواهد که او را از خودخواهی‌ها و وابستگی‌هایش رها کنی.