هوش مصنوعی: در قفس ما صدای آوای شکسته‌ای شنیده نمی‌شود، زیرا مانند شمع، نفس‌های ما به آرامی و با درد از لب‌های سوخته‌مان بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: ما در این دشت همراه با گروه لاله‌ها هستیم و صدای جرس ما به حالت سکوت در آمده است.

هوش مصنوعی: من به آرامی صدا می‌زنم، لطفاً قفس من را در جایی بگذارید که صدای ناله‌ام به گوش کسی برسد که بتواند به من کمک کند.

هوش مصنوعی: در پای او، خاری پیچیده است و مانند بلبل، هر قلبی که به درد برسد، به نفس ما واکنش نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: موهای سیاه و زیبا مانند رشته‌ای از ابریشم، در جلوه‌گری و زیبایی، نقش دل‌انگیزی بر قلب ما ایجاد کرده و ما را تحت تأثیر قرار داده است.