هوش مصنوعی: مغز و ذهن خود را مشغول فنا و نابودی کرده و دلیلی برای فکر کردن به موضوعی دیگر ندارد، مانند شمعی در سپیده‌دم که هیچ نوری برای سفر کردن ندارد.

هوش مصنوعی: در جهان هیچ خبری از شورش و بی‌نظمی نیست و دل ما آرام است، زیرا چیزی جز سکوت و بی‌خبری نمی‌دانیم.

هوش مصنوعی: پرواز و بال زدن در زیر آسمان بی‌فایده است، زیرا این قفس تنگ هیچ روزنه و دربی ندارد.

هوش مصنوعی: نمی‌توانم از جیب خود چیزی بیرون بیاورم، این لباس روحانی که به تن دارم، جز دامن خیس چیزی ندارد.

هوش مصنوعی: در جایی که بخواهد غفلت و بی‌توجهی ضربه بزند، جز درد و زخم دل به همراه نخواهد داشت و هیچ چیزی نمی‌تواند از آدم در برابر آن دفاع کند.

هوش مصنوعی: یک ذره ی بی‌چیز، از در قسمت خود به ناله و شکایت نمی‌پردازد، چون می‌داند که هیچ ارزشی در ناله از نی (غمی) که شیرین نیست، وجود ندارد.

هوش مصنوعی: در جایی که عشق و لبخند بر دل‌ها حاکم است، غم دوری فرزند بر دل یعقوب هیچ تاثیری ندارد.

هوش مصنوعی: اگر درخت نخل در این باغ میوه‌ایی ندارد، نمی‌توان گفت که از مشکلات و سختی‌ها برکنار است. این نشان می‌دهد که حتی گیاهانی که ظاهراً آرام و بی‌دغدغه به نظر می‌رسند، ممکن است در واقع با چالش‌ها و مشکلاتی مواجه باشند.

هوش مصنوعی: دل من در حالی که آزاد و رهاست، همچنان به وفا و محبت وابسته است، اما در این راه هیچ راه فراری وجود ندارد و گویی همچون زندانی در بند است.

هوش مصنوعی: آن گوهر زیبا و خوش‌رنگ در آتش کبابی، از این تکه نرم جگر هیچ چیزی ندارد.

هوش مصنوعی: ای ساقی، شراب خالص را در لیوان بریز و از این دریاچه پرموج ما را به سوی هدف‌مان هدایت کن؛ چرا که هیچ خطری ما را تهدید نمی‌کند.

هوش مصنوعی: کیسه‌ای که من با محبت و وفاداری دوخته بودم، جز نشان عشق تو، چیز دیگری در خود ندارد.

هوش مصنوعی: در عرصهٔ عشق تو، هرگز عقب‌نشینی نخواهم کرد و بی‌تابانه آمادهٔ پذیرش درد و رنج هستم، چرا که غم برای من هیچ ترسی ندارد.

هوش مصنوعی: ما به کنار دریا رسیدیم و نشسته‌ایم، اما این آب کم‌عمق و نازک هیچ خاصیتی ندارد.

هوش مصنوعی: چشم غمگین و نگران من که از دیدن تو محروم است، به هیچ چیز جز نور نظر تو نیاز ندارد و در این بی‌راهه، هیچ چیز برایش ارزشمند نیست.